Niet kijken

Vaak is niet kijken een uitstekende strategie:

• Niet kijken naar je aandelenportefeuille als de beurzen crashen, maar vertrouwen op je beleggingshorizon van een paar decennia.
• Niet kijken naar je telefoon als je ‘s avonds gesprekken wilt voeren met je partner of huisgenoot (daarom verstop ik mijn telefoon bij thuiskomst altijd achter de broodtrommel).
• Niet kijken naar je salaris als het binnenkomt, maar het automatisch laten doorstromen naar je spaar- en beleggingsrekeningen (bouw je persoonlijke geldsysteem).
• Niet kijken naar je financiële buffer, maar het verstoppen bij een andere bank dan die van je betaalrekening, zodat je niet in de verleiding komt geld op te nemen.
• Niet kijken naar sensationele nieuws-accounts, maar één keer per week de zaterdagkrant lezen.
• Niet kijken naar je telefoon als je wakker wordt, maar het eerste uur van de dag aan jezelf cadeau geven in plaats van aan Big Tech.
• Niet kijken naar nieuwsbrieven van modelabels, maar alleen iets kopen als je het nodig hebt.
• Niet kijken naar de groei van je nieuwsbrief of volgersaantal, maar je tijd en energie aanwenden voor het maken van zo’n sterk mogelijk werk.
• Niet kijken naar je slaapdata en je gek laten draaien, maar vertrouwen op een goede slaaphygiëne en af en toe jezelf toestaan uit de band te springen en te genieten.
• Niet kijken naar recensies of haters. Punt.
• Niet kijken naar je inbox, maar twee keer per dag je e-mail wegknallen.
• Niet kijken naar de highlights van mensen op wie je jaloers bent, maar bedenken of je echt met hun hele leven zou willen ruilen.
• Niet kijken naar andermans releases en daar onrustig van raken, maar het geduld koesteren om je eigen werk zo sterk mogelijk te maken.

De gedachte achter niet kijken: wilskracht is overschat.

Zelfs Evgeny Morozov, een onderzoeker die sinds 2011 al roept dat techgiganten een gevaar vormen voor de democratie, moet zijn telefoon in een tijdskluis leggen als hij gaat werken.

Je kunt wel elke keer het gevecht aangaan met je emoties – niet in paniek verkopen! niet jaloers zijn! – maar je kunt ook gewoon niet kijken.

Je legt chips toch ook niet in het zicht?

Dit artikel schrijf ik ook als reminder aan mezelf. Deze week kwam het nieuwe boek Dagelijkse Rituelen uit. Als ik niet oppas, breng ik zo’n lanceerdag al likes refreshend en onrustig door. Liever werk ik die dag aan iets nieuws.

Zo ben ik voor het eerst in drie jaar aan een nieuwe artikelreeks voor De Correspondent begonnen en startte ik met een (nog geheim) muzikaal project.

Natuurlijk ben ik benieuwd wat mensen van Dagelijkse Rituelen vinden. Maar dat ik de dag interviewend en schrijvend doorbracht in plaats van kniezend achter m’n telefoon vond ik heerlijk.

Niet kijken is een daad van kracht. Je neemt de regie over je aandacht.

Waar kijk jij niet naar?

PS. Soms moet je het beest juist wel in de bek kijken. Dit stuk gaat niet over het vermijden van je verantwoordelijkheid. Maar dat had jij natuurlijk al begrepen.