Categorie: Intentioneel leven

Als je even niet oplet, leef je precies zoals anderen dat van je verwachten. Gewoon, omdat het hoort. Omdat je zo opgevoed bent. Of omdat het je zo verteld wordt in reclames en tijdschriften.

Je rijdt een zo duur mogelijke auto, want zo hoort het. Je probeert eindeloos af te vallen, want zo hoort het. Je zit eindeloos in vergaderingen, want zo hoort het. Als je een gezin krijgt, verlaat je de binnenstad, want zo hoort het.

We kunnen die maatschappelijke reflexen best kritisch bevragen en een ander pad kiezen. Intentioneel leven, noem ik dat. Ja, beetje een anglicisme, maar het beschrijft wel precies wat ik bedoel. Je kijkt naar de belangrijkste dingen in je leven, bevraagt de conventies en kiest een weg die goed bij je past.

Onderstaande artikelen helpen je met intentioneel leven. Lees bijvoorbeeld hoe het streven naar financiële onafhankelijkheid mij helpt met intentioneel leven.

  • Ik zal altijd méér willen. Hoe vaak ik ook in mijn Dankboek schrijf

    In mijn zoektocht naar intentioneel leven merk ik dat een spanning tegenkom.

    Het is in de psychologie en gedragswetenschappen aangetoond dat het najagen van succes ons niet gelukkig maakt. Ik herken dat uit persoonlijke ervaring. Soms lijk ik wel chronisch ontevreden omdat ik alleen maar denk aan ongerealiseerde dromen. Terwijl ik zoveel heb om dankbaar voor te zijn.

    Altijd maar meer willen diende voor de prehistorische mens een duidelijk doel: overleven. Maar in de moderne westerse wereld lijkt het een ideaal recept om structureel ongelukkig te zijn met wat je nog niet hebt.

    Als ik streef naar iets wat ik nog niet heb, ben ik per definitie ongelukkig met mijn huidige situatie. Als een hamster in een rad.

    Om het nog erger te maken: we weten uit onderzoek en levenservaring dat het behalen van een succes ons alleen maar even een korte kick geeft. Daarna willen we weer meer. Een nieuw huis, een grote promotie: even was ik er blij mee. Toen dacht ik: what’s next?

    Zoals Harry Mulisch schreef in De ontdekking van de hemel:

    “Als je eindelijk hebt bereikt wat je wilde bereiken, is het niet meer wat je wilde bereiken, maar eenvoudig datgene wat je hebt bereikt. Dan is het vanzelfsprekend geworden. Wat je wint verlies je eigenlijk, welbeschouwd.

    Daarom geloof ik zo in het beoefenen van dankbaarheid. Voldoening vindt je door je blik te richten op wat je al wél hebt. Schrijven in mijn Dankboek helpt me daar dagelijks bij.

    Maar dat is niet het einde van het verhaal.

    Ik zal altijd méér willen…

    Hoe vaak ik ook in mijn Dankboek schrijf.

    Want het is mens eigen om altijd op zoek te zijn naar nieuwe dingen. Die natuurlijke aard valt niet te ontkennen.

    De menselijke drift om meer te willen, om vooruitgang te boeken, brengt ons ook veel goeds. Zowel op individueel als op maatschappelijk niveau. Het streven naar iets, het visualiseren van een toekomst, in opstand komen tegen onrecht: al die activiteiten maken ons mens. Onze dromen en verlangens vormen onze identiteit.

    Dat is de spanning die ik bedoelde: ik weet dat het najagen van succes geen voldoening brengt, maar dat streven is tegelijkertijd de basis van menszijn.

    Hoe kan ik met die spanning omgaan?

    De afgelopen zeven jaar – eigenlijk sinds ik vader werd – heb ik met die vraag geworsteld.

    Ik denk dat in de buurt ben gekomen van een antwoord. En dat is niet: onderdruk je verlangens.

    De uitdaging zit er denk ik in om te veranderen waar ik naar verlang

    In het verleden richtten vrijwel al mijn ambities zich op populariteit en invloed. Méér lezers, méér aandacht op sociale media. Ik zal er nooit genoeg van hebben, want er is altijd wel iemand populairder of invloedrijker. Er is altijd wel iemand om jaloers op te zijn.

    Maar als ik zorgvuldiger ben in waar ik naar streef, kan ik wel voldoening vinden.

    Als ik streef naar activiteiten die inherent betekenisvol zijn. Zoals het helpen van anderen, tijd doorbrengen met dierbaren, plezier hebben in je werk om de intrinsieke waarde ervan, zorgen voor mensen en dingen om me heen, het leren van nieuwe vaardigheden en contact met mijn directe leefomgeving.

    Als ik daar naar streef, ben ik een streber die sowieso succesvol is. Want deze activiteiten zijn inherent waardevol, los van of ik een bepaald punt bereikt.

    Het maakt niet uit hoeveel ik geniet van werk of zorg. Het feit dat ik het alleen al doe, heeft betekenis en geeft me daardoor voldoening.

    Ik kan dus op een gezonde manier wildambitieus zijn. Daarin volg ik mijn menselijke natuur. Maar evolutionair is het onzinnig om nog te blijven streven naar klassiek statusverhogende concepten. Ik wil ervoor zorgen dat mijn ambities zich richten op betekenisvolle activiteiten.

  • Met dit eenvoudige notitiesysteem leg je supersnel ideeën vast

    Notities zijn de voeding van creativiteit. Als een idee me te binnenschiet, noteer ik het zo snel mogelijk om te voorkomen dat het vervliegt.

    In deze gids vertel ik waarom frictieloos noteren belangrijk is en hoe je met een paar eenvoudige apps een supersnel notitiesysteem kunt opzetten.

    (meer…)
  • Voor iedereen die zichzelf te hoge standaarden oplegt, heeft Oliver Burkeman dit advies

    Soms past de nieuwsbrief van Oliver Burkeman zo goed bij me dat ik vermoed dat hij alleen voor mij schrijft*. Afgelopen weekend was het weer raak. Burkeman deelt goed voornemen voor lezers die veel met productiviteit bezig zijn: wees minder hard voor jezelf.

    Dat klinkt als een open deur, maar hij weet het heel intelligent en precies te verwoorden.

    Als je vaak bezig bent met hoe je meer uit het leven kunt halen, ben je waarschijnlijk het type dat bikkelhard voor zichzelf is en waar het spook van zelfkritiek altijd rondwaart.

    Je hoeft er dan niet bang te zijn dat je ooit een type wordt dat geen verantwoordelijkheid voor je eigen situatie neemt. Je mag er wel bang voor zijn dat je het voor jezelf nooit genoeg gaat doen. Dat je chronisch ontevreden door het leven loopt en geobsedeerd bent met het doorbreken van je comfortzone. Met ‘Do one thing that scares you everyday’ als persoonlijk motto.

    Herkenbaar?

    (meer…)
  • Toeval kun je inroosteren

    Heb je een bomvolle agenda, dichtgetimmerd met de ene na de andere meeting? Voor willekeurige koffie-afspraken is geen ruimte.

    Of ben je iemand die zijn agenda als een tempel ziet en zoveel mogelijk afspraken uit de weggaat? Willekeurige en dus inefficiënte koffie-afspraken komen er niet in.

    In beide agenda’s is de kans op toeval of geluk weggenomen.

    In een interviewpodcast met investeerder Andrew Wilkinson (Tiny) hoorde ik hem en de twee medepresentatoren hun zeer efficiënte schema’s bespreken.

    En wat ze daardoor mistten. Namelijk: de kans op een onverwacht mooie of nuttige ontmoeting.

    (meer…)
  • Soepele overgangszinnetjes om ongemak te voorkomen

    Je krijgt een vraag die je eigenlijk niet wilt beantwoorden. Te privé. Te gevoelig.

    Of je zit in een zakelijk gesprek en je wilt de overgang maken van koetjes-kalfjes naar het échte onderwerp.

    Hoe doe je dat zonder dat het ongemakkelijk wordt?

    (meer…)
  • Schrijf een persoonlijk manifest voor richting in je werk en leven

    Mis je een focus in je werk? Zeg je vaak ‘ja’ tegen dingen waar je later spijt van krijgt? Wil je meer tijd besteden aan activiteiten die je voldoening geven?

    Schrijf dan een persoonlijk manifest. Een tekst die ten grondslag ligt aan alles wat je doet.

    Acht maanden geleden heb ik er zelf één geschreven. Het heeft me richting gegeven, bijvoorbeeld als ik voor lastige dilemma’s stond. Elke keer als ik het manifest lees, krijg ik er energie van.

    Daarom deel ik het persoonlijke manifest nu graag met jou. Ik heb ook een betaald Notion template gemaakt om makkelijk in te vullen. Dit kun je in het artikel verwachten:

    (meer…)
  • Acht inzichten over de psychologie van geld

    ‘Niemand is gek’. Dat is het belangrijkste inzicht dat Morgan Housel lezers van zijn boek De Psychologie van Geld wil meegeven.

    Dat lijkt af en toe natuurlijk wel zo. Als je van een vriend hoort dat hij al zijn vermogen cash op een bankrekening heeft staan. Of een vriendin die niet belegt maar liever haar hypotheek volledig aflost.

    Dan kan dat op jou gek overkomen. Want je hebt andere ideeën over geld.

    Dat is precies het punt, schrijft Housel: we worden allemaal gevormd door onze jeugdervaringen met geld. Voor iemand die altijd in armoede heeft geleefd, is een grote financiële buffer vanzelfsprekend. Iemand die door een onveilige jeugd onafhankelijkheid het allerbelangrijkst vindt, wil wellicht niet afhankelijk zijn van een hypotheekbank.

    Toch zijn er bepaalde inzichten waar iedereen wat aan heeft. Vergelijk het met een dokter: zij behandelt elke patiënt anders, maar gebruikt de medische wetenschap als basis. Die basis, maar dan voor geld, heeft Housel in een lekker beknopt boek opgeschreven. Dan kun je vervolgens zelf besluiten hoe je het in je financiële leven wilt toepassen.

    “Helpt me dit om goed te slapen ’s nachts?” is de beste universele richtingaanwijzer voor alle financiële beslissingen.

    (meer…)
  • Voormalig topadvocaat Willem Jonkers (bekend van Bouwfonds-zaak) in de Quote van april 2022:

    Zelfs nadat [mijn vader] een belletje kreeg dat ik vaak spijbelde. Ik deed niks geks, hoor, vaak had ik gewoon geen zin. Toen werd ik ontboden bij de conrector. Die had mij moeten schorsen, want het was schandalig hoe vaak ik er niet was. Maar die man had ook wel door dat dat me niets zou kunnen schelen, dat-ie me dan kwijt was. Dus in plaats daarvan zei hij dat ik vooral mijn cijfers boven de 7 moest houden. Mijn vader zei altijd dat je een tweedeling kunt maken: er zijn mensen met ruime geesten en mensen met enge geesten. Deze conrector behoorde duidelijk tot de eerste categorie. Als hij de regeltjes had gevolgd, was ik een drop-out geweest. Maar hij zag dat ik dingen op mijn eigen manier moest kunnen doen.

    Willem Jonkers (vetgedrukt door mij)

    Ruim denken is risicovol, maar het zo waard.

  • Portret van de man die miljoenen lezers op het spoor zette naar financiële onafhankelijkheid

    In 2020 schreef ik een aantal artikelen over mijn fascinatie voor de FIRE-beweging. Onder andere over de negen stappen die ik zette naar financiële onafhankelijkheid.

    Inmiddels heb ik vrijwel alles beschreven wat ik vind interessant aan FIRE (Financial Independence, Retire Early). Behalve één ding: ik heb nooit goed uitgelegd waarom ik er – na jaren van ontevredenheid over mijn financiën – in 2017 eindelijk aan begon.

    Dat kwam door één man. Peter Adeney, alias Mr. Money Mustache, trok me over de streep. Hij is een volstrekt origineel figuur, schrijft ongelooflijk overtuigend, en is hier en daar onuitstaanbaar in zijn bezuinigingsdrang.

    Het leek me interessant om hem eens te portretteren en zijn belangrijkste ideeën op een rijtje te zetten. Bijvoorbeeld waarom FIRE bijvoorbeeld niet om rijkdom draait, maar om vrijheid.

    Als je Adeney nog niet kent, is dit hopelijk een goede introductie. Heb je hem wel al gelezen? Dan hoop ik dat onderstaand overzicht van zijn ideëen alsnog enthousiasmerend werkt voor je eigen FIRE-reis.

    (meer…)
  • Een aanjager van veerkracht in moeilijke tijden

    Kom ik middenin een pandemie met dankbaarheid aanzetten?

    Ja. 

    Want als je elke dag opschrijft waar je dankbaar voor bent, zorgt dat ervoor dat je naast negatieve gevoelens ook positieve gevoelens ervaart. En dat geeft heel veel steun.

    Een citaat uit de Volkskrant van vandaag, die twee wetenschappers over dankbaarheid interviewde

    Dankbaarheid blijkt een beschermende werking te sorteren tegen psychische klachten en is een aanjager van veerkracht; mensen die dagelijks een dankbaarheidsdagboek bijhouden waarderen hun leven hoger en ervaren een betere mentale gezondheid dan mensen die dat niet doen.”

    Aan Evelien van Veen van de Volkskrant mag ik als ervaringsdeskundige vertellen over het bijhouden van een Dankboek, wat ik nu al vijf jaar doe:

    “Het heeft me een stuk opmerkzamer gemaakt voor wat ik belangrijk vind. Dat zijn familie en vrienden – als je na een tijd je lijstjes terugleest, gaat het bijna altijd om mooie momenten met anderen. Het heeft me ook rustiger gemaakt. Ik maal minder om zichtbaarheid op sociale media, bijvoorbeeld, terwijl ik daar vroeger heel druk mee was.”

    Evelien vroeg ook of het schrijven me uit de put helpt: 

    “Ja, ook. Door corona moeten thuiswerken met kleine kinderen is slopend, maar ik ben er wel een geduldiger vader van geworden, dat had ik me zonder dankbaarheidstraining vast niet zo gerealiseerd.

    Veerkracht door een Dankboek
    Schrijven in m’n Dankboek

    Dit schreef ik bijvoorbeeld de laatste weken in mijn Dankboek:

    Ik ben dankbaar voor…

    • het dansen met mijn kinderen op Santé van Stromae
    • een lange wandeling met vrienden door een mistig maar zonnig bos
    • dat mijn oude stamcafé me als een verloren zoon onthaalde
    • dat ik een writer’s block overwon door gewoon te beginnen met schrijven en niet te stoppen
    • een inspirerende documentaire over het ondernemerschap van Ralph Lauren
    • twee vrienden die me uit een werk-gerelateerde put praatten
    • dat mijn vrouw en ik elkaar meer spreken door de avondlockdown

    Ik hoop van harte dat je het schrijfritueel (uitleg) in deze moeilijke tijd een kans geeft.

  • Werken aan ideeën die je echt belangrijk vindt? Dat doe je zo

    Ideeën zijn de brandstof van ons werk en leven.

    Als we erover praten, zeggen we dat ideeën ons ‘overkomen’ of dat we ineens een ‘ingeving’ krijgen. We associëren ze met ongrijpbaarheid en spontaniteit.

    Je hoort zelden hoe je ideeën kunt documenteren en organiseren.

    Zonde, want ik denk dat je veel plezier kunt beleven aan het systematischer benaderen van je ideeën.

    (meer…)
  • Wissel eens een routine in

    Ik wist dat ik het niet moest doen, en toch deed ik het elke ochtend weer.

    Als ik wakker werd, ging mijn hand vanzelf naar het nachtkastje.

    En een halve minuut na ontwaken, swipte ik door mijn timelines, inbox en nieuwsfeeds.

    Buiten floten de vogeltjes, maar dat hoorde ik niet. Ik consumeerde #ophef en checkte of mensen terwijl ik sliep nog iets van me geliked hadden. 

    Al die negativiteit en mijn eigen ijdelheid gaf me een slecht gevoel, maar de aantrekkingskracht van mijn telefoon was sterker.

    Alsof ik elke dag achter een gokautomaat begon.

    Tot ik me realiseerde dat ik ‘s morgens aan het ontbijt afgeleid was. Dat ik me niet echt op mijn gezin kon richten.

    (meer…)