Je winkelwagen is momenteel leeg!
-
Pineapple Street van Jenny Jackson is de ideale post-Succession-roman.
Het gaat over een gezin uit een New Yorkse-vastgoeddynastie.
De millennial-kinderen Georgiana, Darley en Cord worstelen alle drie op verschillende manieren met hun rijkdom.
Twee door huwelijkse voorwaarden, één door een diepgeworteld schuldgevoel over haar trust fund waarvan alleen al het liquide gedeelte 37 miljoen dollar waard is.
In een decor van keurige tennisclubs, strandhuizen, privéscholen, banken en majestueuze brownstones volg je hoe ze met zichzelf in het reine proberen te komen.
Vol heerlijke Successionesque cringe momenten, bijvoorbeeld wanneer vrienden de schoondochter voor een serveerster aanzien omdat ze net de verkeerde kleding aan heeft:
“Oh, I’m Sasha,” she says, as a guest tries to hand her an empty glass. “Thank you, Sasha,” the guest replies, cheerfully.
En dit is natuurlijk een juweel van een uitroep:
“Oh no, I left my Cartier tennis bracelet in Lena’s BMW and she’s leaving for her grandmother’s house in Southampton”
Vier inzichten over oud geld uit Pineapple Street:
- Ze blijven graag onder de radar en je ziet de rijkdom bijvoorbeeld niet af aan een auto. Maar als je alle kosten voor de huizen, het personeel en de reizen bij elkaar optelt kom je alsnog op torenhoge maandlasten.
- Die worden bekostigt van het rendement. Want als je in oud geld opgroeit, is de kans groot dat één les je sowieso is bijgebracht: leef van het rendement, maar blijf van het kapitaal af.
Georgiana was starting to see that her relationship with money was all intertwined in how she thought about friends and marriage. Unbeknownst to her, she had been trained her entire life to protect her wealth. They had tax advisers and investment advisers, they made careful end-of-year adjustments to offset losses, and while they could enjoy the fruits of their labor (or the fruits of their ancestors’ labor) they were raised with the holy understanding that they must never, ever touch the principal. Intertwined with this doctrine was the fact that marrying outside their class would dilute their wealth. It was best for the rich to marry the rich. Georgiana hadn’t ever realized how deeply ingrained this belief was in her psyche.
- Rijke mensen zoeken graag andere rijke mensen op omdat je a) nooit bang hoeft te zijn dat de ander een restaurant of vakantiehuis niet kan betalen en b) er altijd een diepe angst is dat de ander van je rijkdom wil profiteren.
Darley had noticed something about people with money: they stuck together. Not because they were intrinsically shallow or materialistic or snobbish, though of course those things could very well be true, but it was because when they were together, they didn’t have to worry about the differences their money meant in their lives. They didn’t have to worry about inviting a friend to Bermuda for the weekend, they didn’t have to worry about flights to Montreal, they didn’t have to worry about car rentals and overpriced restaurants and jackets and ties at the clubs. Their friends could all keep up, they could all pay their way, there was no awkwardness about offering to cover shares or lend a tux or waiting until a paycheck cleared on a Friday. There was just a built-in assumption that if a trip, a party, an occasion seemed fun, their friends would be along for the ride, and they would know how to act when they got there.
- Tradities, zoals een mooi gedekte tafel, zijn heilig. Je schoonmoeder lijkt dat belangrijker te vinden dan je zwangerschap:
Tilda [..] saw the room and her eyes filled with tears. “Oh, it’s beautiful, darling,” she said and hugged her daughter-in-law close, and Sasha was pretty sure Tilda was more emotional over the tablescape than she had been over their pregnancy announcement.
Fun fact: auteur Jenny Jackson is een directeur en ervaren redacteur bij een prestigieuze uitgeverij en Pineapple Street is haar debuut. Beetje zoals Peter Buwalda destijds met Bonita Avenue.
Lees het hele boek: Jenny Jackson – Pineapple Street. Of deze recensies in The New York Times en The Guardian.
PS. Jackson is de redacteur van Gabrielle Zevin, wiens boek Tomorrow, and Tomorrow, and Tomorrow ik laatst tipte. The New York Times schreef een mooie reconstructie van hoe dit boek een enorme hit werd (nee, mijn aanbeveling had er helaas niets mee te maken).
- Ze blijven graag onder de radar en je ziet de rijkdom bijvoorbeeld niet af aan een auto. Maar als je alle kosten voor de huizen, het personeel en de reizen bij elkaar optelt kom je alsnog op torenhoge maandlasten.
-
Goede mediaboeken zijn schaars. Gelukkig heeft de beste mediajournalist ter wereld er nu eentje geschreven.
Ben Smith blikt in Traffic. Genius, Rivalry, and Delusion in the Billion-Dollar Race terug op de afgelopen twintig jaar online nieuws in de VS. In de week dat ik het las, kon ik het maar met moeite wegleggen.
Smith reconstrueert de carrières van de oprichters van socialmedia-powerhouse Buzzfeed en New Yorkse oerblog Gawker. Maar stiekem is het een spiegel voor de gehele media-industrie.
Ik herkende ook veel uit mijn tijd bij De Correspondent. Zoals de enorme afhankelijkheid van Facebook, dat in de tweede helft van de jaren tien miljoenen bezoekers onze kant op afstuurde.
Traffic nodigt uit tot reflectie
Het tijdperk van online nieuws is afgelopen. BuzzfeedNews is gestopt, Vice bijna failliet en Twitter steeds minder relevant. Facebook droeg in 2008 bij aan de overwinning van Obama, maar de échte Facebook-president moest toen nog komen:
The power of the new social media politics was intoxicating to Obama’s supporters, and to Facebook’s executives in Palo Alto. It seemed also to coalesce around people like them—educated young folks with progressive social values. Few considered at the time that the tools were malleable, and that young progressives just happened to be the ones on the internet in 2008.
Ben Smith – Traffic. Genius, Rivalry, and Delusion in the Billion-Dollar RaceAnd it ushered in a moment of fantasy—that the youth of Facebook would change the world. (Eight years later, their parents and grandparents would adopt Facebook and make stories praising their own candidate, Donald Trump, as viral as The Huffington Post’s praise for Obama had been.)
Ben Smith – Traffic. Genius, Rivalry, and Delusion in the Billion-Dollar RaceHet boek riep bij mijn de vraag op: wat hebben we in dit tijdperk geleerd dat we in het volgende mediatijdperk – dat van generatieve AI – kunnen toepassen?
In ieder geval: zorg dat je niet afhankelijk bent van één platform en probeer met alles wat je doet waarde toe te voegen voor je publiek.
Daarnaast: gooi naïviteit van je af en probeer je als organisatie ook alvast voor te bereiden voor het moment dat miljoenen in plaats van honderdduizenden gebruik gaan maken van een nieuwe technologie.
Alexander en ik bespraken het boek ook in POM Ben Smith – Traffic. Genius, Rivalry, and Delusion in the Billion-Dollar Race
-
Afgelopen week las ik Discipline is Destiny (Discipline is het doel) van Ryan Holiday.
Zoals altijd destilleert Holiday levenslessen uit geschiedenisboeken en rijgt die in puntige essays aan elkaar.
Ik bewonder de consistentie in zijn oeuvre en zijn hoge productiviteit. Een gedeelte van mijn carrière modelleer ik naar die van hem.
Discipline is Destiny leest als een ronkende aanmoediging om je best te blijven te doen in het leven.
Holiday bespreekt de grootse levensverhalen van Koningin Elizabeth II, de ijzersterke honkballer Lou Gehrig en Romeinse keizers en vertaalt deze naar het leven van alle dag.
Dat doet hij doodernstig en streng. Totaal niet in lijn met de meeste zelfhulp van tegenwoordig (’het is oké, laat het gaan’).
En weet je, ik vond het eigenlijk wel prettig. Als ik afgelopen week ergens geen zin in had – of het nu om schrijven of iets banaals als de was ging – hoorde ik Holiday’s stem in m’n hoofd: ‘discipline!’.
Want uiteindelijk leidt discipline tot vrijheid
Door het hobbeltje van luiheid over te stappen, kom je toe aan betekenisvolle activiteiten die je voldoening geven. Samen koken in plaats van afhalen. Gesprekken voeren in plaats van Netflixen. Schrijven in plaats van scrollen.
Zo zet Holiday de levens van de gulzige Britse King George en de gedisciplineerde Amerikaanse president Theodore Roosevelt tegenover elkaar en stelt vervolgens deze retorische vraag:
Who do you think felt better when they woke up in the morning? The lazy King George, whose life was all about pleasure? Or the occasionally sore Theodore Roosevelt, who chose the “strenuous life”—playing tennis or taking cold swims in Rock Creek or the Potomac?
Ryan Holiday – Discipline is DestinyIk las het boek digitaal maar overweeg een papieren versie aan te schaffen. Die leg ik dan op mijn bureau om die vermanende stem actief te houden.
Een paar vragen die ik mezelf stel na het lezen van dit boek plus mijn voorzichtige eerste antwoorden:
Welke vaardigheid wil je dagelijks gedisciplineerd verder aanscherpen?
Schrijven over inzichten die ik heb opgedaan
Hoe kun je je leven zo inrichten dat je dagelijks aan die vaardigheid kan werken?
Net als Holiday goede schrijfformats neerzetten die me dwingen tot een hoge productie. Bij hem zijn dat zijn maandelijkse Reading List, de Daily Stoic en de Daily Dad.
Wat is je ‘main thing’ in je werk dat je ten alle tijden dient te beschermen tegen afleiding?
Ik denk het maken van tijdloze media die mensen verder helpen in hun leven of werk. Of dat nu levenslessen uit Jonge Jaren zijn, of media-analyses uit POM of inzichten over intentioneel leven.
Wat stel ik uit?
Naar aanleiding hiervan:
“I ceaselessly chant the refrain,” Montaigne said, “anything you can do another day can be done now.” “He who postpones the hour of living right,” Horace wrote, “is like the rustic who waits for the river to run out before he crosses.”
Ben ik gestopt met Engelstalig publiceren om dat ik verloren heb met The Correspondent? Of ga ik weer een poging wagen?
Naar aanleiding van dit citaat:
Losing is not always up to us . . . but being a loser is. Being a quitter is. Saying, “Ah, what the hell, does it even matter?” That’s on us. Throwing in the towel on a fight we’ve clearly lost is one thing, throwing in the towel on fighting, on your standards, from that point forward? Now you’ve been more than beaten, you’ve been defeated.
Waarmee probeer ik mezelf af te leiden en waarvan?
Naar aanleiding van deze knaller van een tegeltje:
Seek yourself, not distraction.
Dat deed me ook denken aan Oliver Burkemans Four Thousand Weeks. In dat boek beschrijft hij dat ervaren van verveling een uitnodiging kan zijn om verder in te zoomen op het moment. Waarom verveel je je? Wat zegt dat over je leven? Waar ben je bang voor:
The way to find peaceful absorption in a difficult project, or a boring Sunday afternoon, isn’t to chase feelings of peace or absorption, but to acknowledge the inevitability of discomfort, and to turn more of your attention to the reality of your situation than to railing against it.
Oliver Burkeman – Four Thousand WeeksHoe kun je minder nadenken over het bereiken van de financiële heilige graal?
No amount of money is ever going to truly free you. But being less dependent, caring less about money? That will free you right now.
Ryan Holiday – Discipline is DestinyEr komt geen punt dat je genoeg geld hebt. Dus stop met ernaar streven.
Waarom durf je niet voluit te gaan?
Why are you holding back? Why are you half-assing this? Why are you so afraid to try? Why don’t you think this matters? What could you be capable of if you really committed? If you’re not giving your best, why are you doing it at all?
Ryan Holiday – Discipline is DestinyBij sommige projecten merk ik schroom op bij mezelf. Zoals mijn Notion-templates. Dan ben ik bang om als te commercieel gezien te worden. Discipline is Destiny herinnerde er me aan die confrontatie gewoon aan te gaan. Je kunt toch niet controleren hoe anderen over je denken.
Hoe kan ik waardevol zijn voor anderen?
Deze aanmoediging:
This is what you find when you study the true masters of any profession. They don’t care much about winning, about money, about fame, about most of the things that have come their way as a result of their success. Their journey has always been toward something bigger. They aren’t running a race against the competition. They are in a battle with themselves. Self-discipline has never been about punishment or deprivation. It is about becoming the best, the best that you are capable of becoming.
Ryan Holiday – Discipline is DestinyDeed me denken aan deze anekdote van Jim ‘Good to Great’ Collins, die op audiëntie ging bij Peter Drucker:
I was on the cusp of leaving my faculty spot at Stanford, betting on a self-created path, and I was scared. “It seems to me you spend a lot of time worrying how you will survive,” said Peter. “You will probably survive.” He continued, “And you seem to spend a lot of energy on the question of how to be successful. But that is the wrong question.” He paused, then like the Zen master thwacking the table with a bamboo stick: “The question is: how to be useful!” A great teacher can change your life in thirty seconds.
Jim Collins – TEN LESSONS I LEARNED FROM PETER DRUCKERDenk niet: hoe kan ik succesvol zijn? Denk: hoe kan ik waardevol zijn?
Tenslotte: moet je niet eens naar bed?
Meanwhile, we’re at home, burned out after a long day. We made dinner. We exercised. We put the kids to bed. We caught up on email. We’re so exhausted it feels like all we can do is just veg out on the couch . . . when in fact, we need one final push of discipline: picking ourselves up and walking to the bedroom and passing out.
Ryan Holiday – Discipline is DestinyLees vooral het hele boek: Discipline is Destiny van Ryan Holiday. Ook in het Nederlands vertaald.
-
Kevin Kelly is een wereldberoemde technologiedenker, behalve in Nederland. De man die ooit schreef voor Steve Jobs-bijbel Whole Earth Catalog en de eerste hoofdredacteur van Wired was, is hier grotendeels onbekend.
Maar niet onbemind! Ik lees al jaren met plezier zijn blog en zijn artikel ‘A Thousand True Fans’ veranderde in 2008 mijn leven.
De beste man is de zeventig gepasseerd en het staat hem daarom vrij een boek uit te brengen met de volgende titel: Excellent Advice for Living: Wisdom I Wish I’d Known Earlier.
Wel jammer van de cover. Ik had het uitgeven in de vormgeving van een moderne bijbel In het boek deelt Kelly meer dan vierhonderd aforismen met levenswijsheden. Hij schreef ze voor zijn zoon en verwoordde de lessen zo beknopt mogelijk.
Het is een heerlijke verzameling geworden van wijsheden, habits en hacks rond de volgende thema’s:
- Goed mens zijn voor de mensen om je heen
- Goed vragen kunnen stellen en luisteren
- Goed doelen kunnen stellen
- Goed kunnen leren
- Goed je excuses kunnen aanbieden
- Goed je interesses kunnen ontdekken en volgen
Met POM wijdden we een hele aflevering aan het boek. In dit artikel deel ik mijn favoriete citaten.
Inhoudsopgave
Neem bedrog op de koop toe
Kevin Kelly heeft goed mensbeeld; hij gelooft in de goedheid van de mens. En de slechtheid van de mens moet je volgens hem op de koop toenemen.
Getting cheated occasionally is the small price for trusting the best of everyone, because when you trust the best in others, they generally treat you best.
Kevin KellyGebruik je verbeelding
Denk groot, nee, nog groter!
Anything real begins with the fiction of what could be. Imagination is therefore the most potent force in the universe. And you can get better at it. It’s the one skill in life that benefits from ignoring what everyone else knows.
Kevin KellyZo denk je als een optimist:
Over the long term, the future is decided by optimists. To be an optimist you don’t have to ignore the multitude of problems we create; you just have to imagine how much our ability to solve problems improves.
Kevin KellyWeet je het even niet meer? Denk dan zoals toen je klein was:
That thing that made you weird as a kid could make you great as an adult — if you don’t lose it.
Kevin KellyWil je met onderstaande wijsheid oefenen? Gebruik het fear-setting-model van Tim Ferriss:
Fully embrace “what is the worst that can happen?” at each juncture in life. Rehearsing your response to the “worst” can reveal it as an adventure, and rob it of its power to stall you.
Kevin KellyIk moest hier aan denken toen ik laatst naar de geweldige voorstelling van comedian Kasper van der Laan ging:
Revisioning the ordinary is what art, literature, and comedy do. It costs nothing but five minutes of time to elevate the ordinary into magical treats simply by the art of noticing them.
Kevin KellyUrgentie is de vijand!
Don’t ever respond to a solicitation or a proposal on the phone. The urgency is a disguise.
Kevin KellyDon’t be governed by the urgent; focus on the important. The urgent is a tyrant. The important should be your king. Down with tyranny of the urgent!
Kevin KellyUiteindelijk komt het leven neer op zoveel mogelijk tijd doorbrengen in de rechterbovenhoek:
Een paar lekkere lifehacks voor de afwisseling
If you are looking for something in your house, and you finally find it, when you’re done with it, don’t put it back where you found it. Put it back where you first looked for it.
Kevin KellyDit heb ik als manager zo vaak gezegd (ja, cringe, I know):
There is no such thing as being “on time.” You are either late or you are early. Your choice.
Kevin KellyDe belangrijkste reden waarom ik blog:
The best way to learn anything is to try to teach what you know.
Kevin KellyIn Godsnaam, misschien moeten we dit op een billboard laten zetten:
Never ask someone if they are pregnant. Let them tell you.
Kevin KellyLeer jezelf begrijpen
Onplezierige spiegel:
A great way to understand yourself is to seriously reflect on everything you find irritating in others.
Kevin KellyYou can’t change your past, but you can change your story about it. What is important is not what happened to you, but what you did about what happened to you.
Kevin KellyGoede gesprekspartner 101
Rule of 3 in conversation: To get to the real reason, ask a person to go deeper than what they just said. Then again, and then once more. The third time’s answer is the one closest to the truth.
Kevin KellyEvery person you meet knows an amazing lot about something you know virtually nothing about. Your job is to discover what it is, and it won’t be obvious.
Kevin KellyDit heb ik in mijn kantoor hangen:
Your growth as a conscious being is measured by the number of uncomfortable conversations you are willing to have.
Kevin KellyFeedback is een cadeautje
If you ask for someone’s feedback; you’ll get a critic. But if instead, you ask for advice, you’ll get a partner.
Kevin KellyYour best response to an insult is “You’re probably right.” Often they are.
Kevin KellyOok handig om te onthouden als je zelf feedback geeft:
When someone tells you something is wrong, they’re usually right. When they tell you how to fix it, they’re usually wrong.
Kevin KellyMaar negeer anderen
Ignore what others may be thinking of you, because they aren’t.
Kevin KellyIn die geest, deze cartoon hangt ook in mijn kantoor:
It doesn’t matter how many people don’t get you or your work. The only thing that counts is how many do.
Kevin KellyIf you can avoid seeking approval of others, your power is limitless.
Kevin KellyOok mooi in die geest:
It is amazing what you can accomplish if you do not care who gets the credit.
Harry S TrumanLekker werken met Kevin
Mijn leven is een aaneenrijging van kunstmatige deadlines om deze reden:
Always demand a deadline. A deadline weeds out the extraneous and the ordinary. It prevents you from trying to make it perfect, so you have to make it different. Different is better.
Kevin KellyDit herken ik direct van grote campagnes en boeklanceringen:
Be prepared: When you are done with the first 90% of any large project, you’ll still have the second 90% of details to finish. Houses and films are famous for having two 90%s.
Kevin KellyEfficiency is highly overrated; Goofing off is highly underrated. Regularly scheduled sabbaths, sabbaticals, vacations, breaks, aimless walks and time off are essential for top performance of any kind. The best work ethic requires a good rest ethic.
Kevin KellyOpvoedadvies ter afsluiting
When a child asks an endless string of “why?” questions, the smartest reply is, “I don’t know, what do you think?”
Kevin KellyLees vooral het hele boek! Excellent Advice for Living: Wisdom I Wish I’d Known Earlier van Kevin Kelly.
-
Het blijft een aparte sensatie om elk radiojournaal Twitter voorbij te horen komen.
Knap van Elon Musk.
Voor wie de hype zat is, maar het onderwerp belangrijk vindt: mijn leestip is het boek Silicon Values van Jillian C. York. Ik interviewde York onlangs op het Brainwash Festival.
(meer…) -
Laatst las ik een boek dat ik zo vaak voorbij had zien komen dat ik het dacht al gelezen te hebben. Een lekkere moderne klassieker: Hit Makers (2017) van Derek Thompson.
De auteur probeert te ontleden wat een product of creatieve uiting tot een hit maakt.
Een aanrader als je in de creatieve industrie werkt. Of als je je eigen mediagedrag beter wilt leren begrijpen.
(meer…) -
‘Niemand is gek’. Dat is het belangrijkste inzicht dat Morgan Housel lezers van zijn boek De Psychologie van Geld wil meegeven.
Dat lijkt af en toe natuurlijk wel zo. Als je van een vriend hoort dat hij al zijn vermogen cash op een bankrekening heeft staan. Of een vriendin die niet belegt maar liever haar hypotheek volledig aflost.
Dan kan dat op jou gek overkomen. Want je hebt andere ideeën over geld.
Dat is precies het punt, schrijft Housel: we worden allemaal gevormd door onze jeugdervaringen met geld. Voor iemand die altijd in armoede heeft geleefd, is een grote financiële buffer vanzelfsprekend. Iemand die door een onveilige jeugd onafhankelijkheid het allerbelangrijkst vindt, wil wellicht niet afhankelijk zijn van een hypotheekbank.
Toch zijn er bepaalde inzichten waar iedereen wat aan heeft. Vergelijk het met een dokter: zij behandelt elke patiënt anders, maar gebruikt de medische wetenschap als basis. Die basis, maar dan voor geld, heeft Housel in een lekker beknopt boek opgeschreven. Dan kun je vervolgens zelf besluiten hoe je het in je financiële leven wilt toepassen.
“Helpt me dit om goed te slapen ’s nachts?” is de beste universele richtingaanwijzer voor alle financiële beslissingen.
(meer…) -
Dat we in het tijdperk van de influencers leven, was me wel duidelijk. De weerkaatsing van de schijnwerpers op de Kardashians, Hadids en Pewdiepies van deze wereld bereikt ook mijn feeds.
Maar door het boek Get Rich or Lie Trying van de Britse verslaggever Symeon Brown ontdekte ik dat de grootste groep influencers aan me voorbij is gegaan. De micro-influencers:
[..] Nobody trusts big influencers; it’s the smaller micro-influencers [..] who are seen as more relatable, trustworthy and therefore commercially valuable.
Symeon Brown – Get Rich or Lie TryingMisschien komt het omdat ik het geluk had op te groeien in een kansrijke omgeving. Brown had dat niet, en omschrijft hoe zijn Facebook-feed eruit ziet.
(meer…) -
Op vakantie las ik Building a Second Brain van Tiago Forte: een pleidooi voor het systematisch bijhouden wat je interessant vindt in een “tweede brein”.
Dat doe ik al een tijdje. Want door je leven vast te leggen, leer je jezelf beter kennen, je werk beter te doen en je mooiste gedachten te bewaren.
(meer…) -
“Hoe krijg je het voor elkaar zoveel te lezen?” Dat vroeg een luisteraar van POM me tijdens ons Zoom-evenement, omdat ik in de podcast vaak refereer aan gelezen boeken.
Het korte antwoord is: door het gewoon te doen.
Flauw natuurlijk, maar wat ik ermee bedoel: lezen is een activiteit die ik niet hoef te plannen. Het gebeurt gewoon. Ik had vorig kwartaal een paar van de meest drukke maanden uit m’n leven, maar ik las volgens mijn Readwise toch 19 boeken.
De achtergrond van de vraag is denk ik hoe je ook op dat punt komt. Dat lezen gewoon onderdeel van je leven is.
“Ik kom op je vraag terug”, zei ik tegen de luisteraar. Bij dezen. Na wat zelfonderzoek heb ik acht gewoontes en methodes onderscheiden die me helpen bij het lezen.
Ik deel ze in de laatste aflevering van POM, en heb ze hier ook uitgeschreven.
POM-aflevering over meer lezen Wat nog wel belangrijk is om te benoemen, is dat het natuurlijk met motivatie begint. Wáárom zou je meer willen lezen?
Ik lees graag omdat…
- boeken vaak een afronding zijn van een langdurig denkproces of onderzoek. Door het redactieproces en het karakter van het medium is een boek vaak een gecomprimeerde en vrij tijdloze versie van heel veel denkwerk. Daar laaf ik me graag aan!
- boeken mijn wereld vergroten. Ik vind het een luxe om een andere wereld in te kunnen duiken. Zoals onlangs die van de robber barons eind negentiende eeuw (later meer daarover). Door achter elkaar biografieën van mensen uit die tijd te lezen, ga ik lijntjes leggen en referenties begrijpen.
- het helpt lijnen in de geschiedenis te ontwaren. Zoals met die robber barons. Het is interessant om in de biografie van Andrew Carnegie te lezen hoe het huidige debat over filantropie zich verhoudt tot de kritiek die de staalmagnaat destijds kreeg. Of hoe de roep om regulering voor de techgiganten overeen komt met de strijd in Titan rond de marktmacht van olietycoon John D. Rockefeller. Alles herhaalt zich.
- het relativerend werkt. Als ik denk dat ik een zware baan heb, lees ik in Team of Rivals over Abraham Lincoln en bedenk ik me dat ik in ieder geval geen burgeroorlog hoef te bedwingen met een ziek kind thuis. Schouders eronder en weer door.
- het een vorm van escapisme is. Ik kan er echt naar uitkijken om na een pittige dag in een roman te verdwijnen en in de wereld van de auteur rond te lopen.
- het mijn gevoelens kan verdiepen. Wat een auteur als Karl Ove Knausgård over vaderschap schrijft, heeft me zoveel meer inzicht gegeven in mijn eigen gevoelens over mijn gezin.
- ik bepaalde vaardigheden wil opdoen. Onderhandelen leerde ik uit Everything is Negotiable, openbaar spreken van Dale Carnegie en feedback geven van Kim Scott.
Als je meer wilt lezen, loont het denk ik om je eigen motivaties op te schrijven. Dan weet je waar je het voor doet.
Oké, dan kunnen we nu naar de praktische tips.
8 tips om meer boeken te lezen
- Block geen tijd voor lezen, lees één minuut. Ik merk in mijn omgeving dat lezen gezien wordt als een activiteit waar je uren achter elkaar vrij voor moet maken. Maar een minuut lezen kan ook al waardevol zijn. Als je je maar over die eerste drempel heen zet. Vaak lees je dan toch langer door.
- Zorg dat er overal boeken beschikbaar zijn. Ik heb een Kindle op m’n nachtkastje, het homescreen van mijn telefoon bevat alleen maar lees-apps en in mijn woonkamer en kantoor slingeren overal papieren exemplaren. Daardoor is de drempel om te beginnen met lezen altijd laag.
- Bedenk hoe je je leesgedrag kunt afstemmen op je wensen. Waarschijnlijk heb je net als ik sterk uiteenlopende motivaties om te lezen. Ik koppel die motivaties aan rituelen. Zo lees ik fictie voor het slapengaan, lees ik non-fictie thuis overdag en lees ik de praktische leerboeken op kantoor. Door die duidelijke koppeling ontstaan sneller vaste gewoontes.
- Bedenk welke activiteit je voor lezen wilt inruilen. Een half uurtje minder Twitter per dag? Niet meer de ene talkshow kijken maar een boek erbij pakken?
- Bedenk een thema waar je jezelf in wilt onderdompelen. Ik houd ervan om achter elkaar boeken te lezen over één bepaalde periode of alle boeken van één auteur. Dan ga ik verbanden zien en dat maakt lezen een meer verdiepende ervaring.
- Houd een lijstje bij met boeken die je getipt worden of die je elders tegenkomt. Ik heb in mijn todoprogramma een lijstje genaamd ‘Om te lezen’ waar ik tips van vrienden of uit media meteen noteer. Zo zit ik nooit verlegen om een volgend boek om te lezen.
- Onderstreep passages die je mooi of leerzaam vindt en neem ze over in een programma als Readwise*. Zo bouw je een mooi archief op en krijg je inzicht in wat lezen voor je betekent. Ik zet bij mijn highlights altijd een korte notitie, zodat ik over vijf jaar kan teruglezen waarom een passage me destijds raakte.
- Lees je op een ereader? Download dan voorbeeldhoofdstukken. Het is een gratis en toegankelijke manier om nieuwe auteurs te ontdekken. Als het bevalt, kun je het boek kopen.
Ik hoop dat je iets aan deze leestips hebt!
Wil je maandelijks boekentips van me ontvangen? Geef je dan op voor mijn nieuwsbrief
* Ontvang één maand gratis Readwise via deze link
-
Vroeger kwam het veel te vaak voor dat ik een dag lang alleen maar e-mailtjes wegwerkte, vergaderingen voerde, en met een leeg gevoel de werkdag eindigde. Wat had ik nou helemaal van waarde gecreëerd, vroeg ik me dan af.
Maar dankzij deze vijf boeken lukt het me steeds vaker om geconcentreerd waardevol werk te verrichten, en sluit ik met een voldaan gevoel mijn dag af.
De vijf boeken:
Hopelijk heb jij er ook iets aan!
1. Het standaardwerk: Mihály Csíkszentmihályi – Flow
In de jaren zeventig vroeg onderzoeker Mihály Csíkszentmihályi aan duizenden mensen over de hele wereld waar ze gelukkig van werden. Hoewel de geïnterviewden van allerlei verschillende activiteiten gelukkig werden, beschreven ze de ervaring hetzelfde: als een ‘flow’. Dat is een mentale staat waarin we ons helemaal in een activiteit verliezen en waar we heel gelukkig van worden. In dit boek uit 1990 beschrijft Csíkszentmihályi hoe je je leven zo kunt inrichten dat je zo vaak mogelijk in een flow komt. Het is nog steeds een zeer leesbaar boek.
2. De praktische invulling: Cal Newport – Deep Work
Computerwetenschapper Newport gaat verder waar Flow stopt: hij geeft vier strategieën om ervoor te zorgen dat je aan diep werk toekomt (het type werk wat bij flow hoort). En hij leert je hoe logistiek werk – e-mails, vergaderingen – in dienst van dat diepe werk kan staan.
(Nederlandse versie / Engelstalige versie)
3. Fuck pretenties (en passie): Elizabeth Gilbert – Big Magic
Enthousiasmerend pleidooi voor pretentieloze creativiteit, van de schrijver van Eat, Pray, Love. Gilbert haalt enkele creatieve mythes onderuit, zoals ‘volg je passie’. Dat is een benauwend concept, vindt ze, want hoe kom je er in hemelsnaam achter wat je passie is? Volg liever je nieuwsgierigheid. Dat is laagdrempeliger en word je waarschijnlijk gelukkiger van. Met zulke adviezen is het hele boek gevuld. De af en toe wat kitschspiritualiteit wat mij betreft negeren.
(Nederlandse versie / Engelstalige versie / interview dat ik met Gilbert had)
4. Onderhandel om ruimte te maken: Gavin Kennedy – Everything is Negotiable
Nee-zeggen, ruimte creëeren en goed betaald worden zijn heel belangrijke factoren voor creativiteit. Ik heb daarom geen enkel praktisch boek zo vaak aangeraden als Everything is Negotiable. Dat komt omdat Gavin Kennedy zeer verhelderend uitlegt hoe je over onderhandelen moet nadenken om er succesvol in te zijn. Om je een idee te geven: Kennedy vertelt bijvoorbeeld dat je een onderhandeling níét als een wedstrijd moet zien, maar als een proces waarbij je allebei tevreden uitkomt.
5. Denk niet aan succes: Carol Dweck – Mindset
Carol Dweck doet al decennia onderzoek naar wat de gevolgen zijn van hoe mensen over hun eigen intelligentie denken. Ze onderscheidt twee typen ‘mindset’. Als mensen een ‘fixed mindset’ hebben, geloven ze dat intelligentie is aangeboren en dat je niet slimmer kunt worden. Mensen met een ‘growth mindset’ geloven dat je door oefening slimmer kunt worden. Uit Dwecks onderzoeken blijkt dat het leerproces van mensen met een growth mindset effectiever én prettiger is dan dat van mensen met een fixed mindset. Je kunt je werk dan ook het beste als oefening zien en niet als een weg naar succes. Stel dat je een roman wilt schrijven: als je het schrijven als oefening ziet, en niet als manier om succesvol auteur te worden, dan is de kans groter dat je een steeds betere schrijver wordt en haal je uit het schrijven zélf ook al plezier.(Nederlandse versie / Engelstalige versie)
-
Update (1 oktober 2020): Inmiddels heb ik Annejet van der Zijl samen met Alexander kunnen interviewen over haar werkwijze. Ze kan daar ontzettend enthousiasmerend over vertellen. Beluister het gesprek in je podcast-app.
Annejet van der Zijl is net zo verslavend als Netflix
Trouwe abonnees van mijn nieuwsbrief weten dat biografieën vaak de revue passeren. Maar vrijwel alleen maar Amerikaanse. Daarom vroeg ik laatst op mijn socials welke Nederlandse bio’s de moeite waard zijn. De meest genoemde boeken hadden één ding gemeen: ze waren geschreven door Annejet van der Zijl.
Gevolg: tijdens een vakantie van twee weken in Zeeland heb ik haar boeken verslonden als ware het Netflix-episodes:
- Bernhard – over de ondergang van de Duitse adel, trouwen voor de duiten en het uitstekende PR-beleid van de prins tijdens WOII.
- Gerard Heineken – vrijwel niemand kent de grondlegger van Heineken, die ook zat achter de oprichting van het Rijksmuseum en De Telegraaf, diende in de gemeenteraad en van Amsterdam de wereldstad maakte die het nu is. Wat kreeg ik een energie van deze man!
- Anna – Annie MG Schmidt debuteerde pas toen ze bijna veertig was, maar schrijven was al een houvast in haar Zeeuwse kindertijd. Prompt op Annie-bedevaart gegaan in Zeeland.
- Jagtlust – over een lyrische, Gooische kunstenaarskolonie in een vervallen landhuis in het naoorlogse Laren (je verzint het niet!), waar onder andere Remco Campert en Gerard Reve het gezelschap zochten van de mythische – en inmiddels grotendeels vergeten – dichteres Fritzi Harmsen van Beek.
- De Amerikaanse Prinses – Allene Tew – kleindochter van een Amerikaanse pionier – trouwde en handelde zich een weg naar een prinsessenschap in Europa. Ze verloor drie kinderen en haar Ware Liefde, maar vond zichzelf telkens opnieuw uit. “Degene die het beste kan omgaan met tegenspoed, heeft de meeste kans op voorspoed.”
De rode draad van al deze boeken van Annejet van der Zijl is volgens mij dat mensen zichzelf altijd opnieuw kunnen uitvinden. Of je nu Nederlands populairste kinderboekenschrijver bent of een pioniersdochter uit het Amerika van de Burgeroorlog.
Door deze professionele liefde voor Van der Zijl heb ik de romantiek en de verschrikkingen van de negentiende en begin twintigste eeuw een stuk scherper voor de geest en voel ik me aangemoedigd het leven meer te zien als een avontuur.