Je winkelwagen is momenteel leeg!
-
Goede mediaboeken zijn schaars. Gelukkig heeft de beste mediajournalist ter wereld er nu eentje geschreven.
Ben Smith blikt in Traffic. Genius, Rivalry, and Delusion in the Billion-Dollar Race terug op de afgelopen twintig jaar online nieuws in de VS. In de week dat ik het las, kon ik het maar met moeite wegleggen.
Smith reconstrueert de carrières van de oprichters van socialmedia-powerhouse Buzzfeed en New Yorkse oerblog Gawker. Maar stiekem is het een spiegel voor de gehele media-industrie.
Ik herkende ook veel uit mijn tijd bij De Correspondent. Zoals de enorme afhankelijkheid van Facebook, dat in de tweede helft van de jaren tien miljoenen bezoekers onze kant op afstuurde.
Traffic nodigt uit tot reflectie
Het tijdperk van online nieuws is afgelopen. BuzzfeedNews is gestopt, Vice bijna failliet en Twitter steeds minder relevant. Facebook droeg in 2008 bij aan de overwinning van Obama, maar de échte Facebook-president moest toen nog komen:
The power of the new social media politics was intoxicating to Obama’s supporters, and to Facebook’s executives in Palo Alto. It seemed also to coalesce around people like them—educated young folks with progressive social values. Few considered at the time that the tools were malleable, and that young progressives just happened to be the ones on the internet in 2008.
Ben Smith – Traffic. Genius, Rivalry, and Delusion in the Billion-Dollar RaceAnd it ushered in a moment of fantasy—that the youth of Facebook would change the world. (Eight years later, their parents and grandparents would adopt Facebook and make stories praising their own candidate, Donald Trump, as viral as The Huffington Post’s praise for Obama had been.)
Ben Smith – Traffic. Genius, Rivalry, and Delusion in the Billion-Dollar RaceHet boek riep bij mijn de vraag op: wat hebben we in dit tijdperk geleerd dat we in het volgende mediatijdperk – dat van generatieve AI – kunnen toepassen?
In ieder geval: zorg dat je niet afhankelijk bent van één platform en probeer met alles wat je doet waarde toe te voegen voor je publiek.
Daarnaast: gooi naïviteit van je af en probeer je als organisatie ook alvast voor te bereiden voor het moment dat miljoenen in plaats van honderdduizenden gebruik gaan maken van een nieuwe technologie.
Alexander en ik bespraken het boek ook in POM Ben Smith – Traffic. Genius, Rivalry, and Delusion in the Billion-Dollar Race
-
Onlangs schreef ik over De Grote Versnippering.
Bij gevestigde mediabedrijven is het creatieve stagnatie wat de klok slaat.
Maar de ‘alternatieve cultuur’ groeit exponentieel. Denk aan schrijvers op Substack, artiesten op Bandcamp en makers op YouTube en TikTok.
De grote vraag is alleen hoe deze makers een groter bereik kunnen krijgen, aan hun werk verdienen en tegelijkertijd hun essentiële onafhankelijkheid bewaken?
(meer…) -
Biden heeft zijn State of the Union, schrijver Ted Gioia eigent zich een ‘State of the Culture‘ toe.
Een hoopgevende toespraak, ondanks dat hij een totale creatieve stagnatie constateert bij culturele giganten als Disney en Buzzfeed. Consolidatie en ontslagen is wat de klok slaat.
In creatieve industrieën als boeken, film en muziek verdienen slechts enkele spelers vrijwel al het geld met sequels, prequels en merchandise.
Wereldsterren als Beyonce treden alleen nog maar andere rijken op (kaartjes in de Arena begonnen bij 180 euro).
Waarom dan toch hoopgevend? Omdat Gioia een exponentiële groei ziet van ‘alternatieve cultuur’.
(meer…) -
De laatste tijd denk ik veel na over curatieplatforms. Dat kun je from scratch bouwen. Maar ik had het er met Alexander over dat je ook een bot kunt maken die kennis uit bestaande communities ontsluit.
Neem een communityplatform als Circle (mijn bespreking). Dat biedt vele interactiemogelijkheden. Trends.vc (mijn bespreking) is een voorbeeld van een community die op Circle draait. In die community voeren talloze leden gesprekken over technologie en marketing en in die interacties zit ongelooflijk veel informatie verstopt.
Maar veel van die informatie vervliegt
Als creator probeer je dat proces tegen te gaan en waardevolle informatie te organiseren.
Zo haalt Dru Riley die informatie er handmatig uit en maakt er trendrapporten van.
Maar van onze community POM (zit niet bij Circle maar bij Telegram) weet ik dat er zo’n schat aan aanbevelingen, tips en linkjes rondwaart, dat je dat als creator nooit allemaal zelf kunt organiseren en cureren.
Wat zou er gebeuren als je een taalmodel als GPT-3 alle informatie voedt en je leden dan de gelegenheid geeft vragen te stellen?
Bijvoorbeeld:
- Wat is de beste printer volgens de POM community?
- Vervolgvraag: wat is de beste budgetkeuze?
- Welke heeft het mooiste design?
- Wat zijn vijf goede nonfictieboek over technologie?
- Toon me alleen boeken over Amazon
- Waarom is ‘The Everything Store’ goed volgens POM-leden? Vat het voor me samen
Op die manier ontsluit je op een toegankelijke manier een schatkamer aan informatie.
Je zou ook databases kunnen maken die zichzelf aan de hand van een taalmodel automatisch updaten. Bijvoorbeeld ‘een levende lijst van beste films volgens POM’ of ‘de beste apparaten en meubels voor je werkplek volgens POM’.
Update: ik kwam deze bot tegen die het YCombinator-archief ontsluit. Dit bedoel ik, alleen dan voor communities:
🦺 Dit is een openbare notitie over curatieplatforms. Een van mijn jarenlange interesses is hoe we het internet beter kunnen organiseren. Door de ontwikkelingen in AI is het organiseren van informatie toegankelijker dan ooit. Daarom verken ik de mogelijkheden van een nieuw curatieplatform. Lees de openingspost of bekijk de hele collectie.
- Wat is de beste printer volgens de POM community?
-
In mijn zoektocht naar een nieuw curatieplatform, kwam ik het communityplatform Circle tegen.
Circle is een platform voor communities, in 2020 opgericht door twee designers en een marketeer die eerder werkten bij Teachable en Gumroad. Ze noemen het “Shopify for creator and brand-led communities”. Er zit 30 miljoen dollar funding achter. Lees op Medium hun ontstaansverhaal.
Circle biedt je een proven service en het enige wat je hoeft te doen is je community erop aan te sluiten. Circle regelt chatkanalen, betaalde lidmaatschappen en een directory; jij hoeft alleen je publiek erop te attenderen.
Zoals Dru Riley van Trends.vc heeft gedaan. Dankzij Circle hoeft Riley als initiatiefnemer van de community Trends.vc geen tijd te besteden aan de infrastructuur. Hij kan zich helemaal richten op het schrijven van nieuwe reports en nieuwsbrieven met highlights uit de community.
Voordelen voor creators
- Het geeft de creator een hefboomeffect: vrijwel alle tijd kan gaan naar het creëren van nieuwe content en het interacteren met communityleden. Dat is cruciaal voor éénpersoons-mediabedrijven.
- Je kunt je publiek van vluchtige platforms als YouTube en Twitter naar een plek halen waar jij als creator in charge bent. Geen afhankelijkheid meer algoritmes.
- Het maakt het makkelijker voor creators om geld te verdienen met hun community. Toegang tot een besloten community is een belangrijke reden om lid te worden.
- Hoe meer communities Circle gebruiken, hoe makkelijker de conversie naar betalend lid wordt. Want er is dan een grotere kans dat leden uit je community al een Circle-account hebben en gewend zijn aan het betalen voor een community.
- Je kunt als creator altijd je lidmaatschapsbestand exporteren. Je bent eigenaar van je contacten.
NB: Ik vind het opmerkelijk dat afgezien van een Weekly Digest een nieuwsbrieffunctie in Circle lijkt te ontbreken. Daar gebruikt Trends.vc bijvoorbeeld Sparkloop voor. Het lijkt me dat de conversie van gratis abonnee naar betalend lid daaronder lijdt.
🦺 Dit is een openbare notitie over curatieplatforms. Een van mijn jarenlange interesses is hoe we het internet beter kunnen organiseren. Door de ontwikkelingen in AI is het organiseren van informatie toegankelijker dan ooit. Daarom verken ik de mogelijkheden van een nieuw curatieplatform. Lees de openingspost of bekijk de hele collectie.
-
Afgelopen weekend schreef ik over het organiseren van het internet (welja) en boetiekzoekmachines. Dat kwam omdat een artikel met de kop “The Magic of Small Databases” me aan het denken zette.
Daarin schrijft Tom Critchlow over de potentie van online databases. Hij denkt na over een gedeelde standaard voor het aanleggen van online verzamelingen.
Dit sprak me om twee redenen aan:
- Ik houd van organiseren van informatie. Deze blog is daar een uiting van. Maar ik heb bijvoorbeeld ook jarenlang een hobby-archief bijgehouden van foto’s van schrijvers achter hun bureau.
- Ik denk dat we te veel bezig zijn met wat nieuw is en onderschatten hoe waardevol het is om bestaande informatie te organiseren.
Critchlow noemt het “database publishing” en denkt dat de uitvinding van zo’n nieuw genre mensen gaat helpen meer waardevolle informatie te ontdekken online:
I sincerely believe there is a whole set of publishing use cases waiting in the wings that are underserved today.
Misschien is er nog wel een business case voor te bedenken ook:
Imagine a Substack for databases – an easy tool for creating, maintaining and publishing databases with the ability to restrict parts or all of it behind a pay wall. Pair it with the ability to send email updates to your audience about changes and additions. Maybe even roll in some of the data-cleanup and data-collection magic that machine learning and web scraping offers.
Het klinkt nu nog vrij niche, maar de denkrichting van Critchlow spreekt me zeer aan. In plaats van nog meer informatie creëren, wil ik onderzoeken of ik een verschil kan maken met organiseren.
-
Vanavond las ik een stuk over boutique-zoekmachines en kreeg ik zin om zelf weer een curatieplatform te bouwen.
Want:
- Ik vind dat we als mensen te veel bezig zijn met wat nieuw is in plaats van tijdloos. Voorbeelden:
- Waarom zou je naar de bestsellerlijsten kijken als je romans kunt lezen die al tientallen jaren mensenlevens veranderen?
- Waarom is elk journalistiek initiatief gericht op nieuwe stukken produceren in plaats van structureel orde scheppen in chaos? (meer daarover hier)
- Als mensen ergens veel vanaf weten, geniet ik van het enthousiasme waarop ze die kennis kunnen delen en van hoe waardevol hun aanbevelingen vaak zijn.
- Ik houd van opruimen en organiseren. Niet alleen thuis of in mijn tweede brein, ook samen met anderen binnen een gedeelde interesse.
- AI-taalmodellen unlocken allemaal nieuwe mogelijkheden in de missie om het web te organiseren.
Daarom heb ik tien jaar geleden al eens een jaar van m’n leven aan internetcuratie gespendeerd. Op Brainsley kon je binnen je expertise(s) interessante links delen naar tijdloze content. Zag er zo uit:
Lekker besloten alpha-schermpje 
Persoonlijke feed 
Je eigen collectie Screenshots van Brainsley uit 2012 Brainsley was een beetje naïve poging, want:
- We kozen geen specifieke niche, wilden meteen het hele internet organiseren.
- We hadden geen bestaande community en moesten dus tegelijkertijd een community en een product bouwen.
- We hadden geen platformfunctie. Het was één netwerk voor iedereen. Iedereen moest in dezelfde mal.
- Mede daardoor was de toepasbaarheid vrij nauw: je kon alleen maar artikelen delen, terwijl communities misschien behoefte hadden aan het delen van specifieke producten of fragmenten (ik noem maar wat).
- We hadden nog geen slimme taalmodellen die je in een handomdraai kunt gebruiken.
Wat voor curatieservice je nu kunt bouwen
Een platform waarmee communities hun eigen curatie-omgeving kunnen aanmaken en onderhouden (zoals je met Slack een eigen chatomgeving kunt starten). Want:
- Een community weet zelf het beste wat voor database het nodig heeft.
- Veel schaalbaarder, waardoor je meer mensen en communities helpt.
- Als verdienmodel kun je op community-niveau laten betalen. Omdat de curatie-omgeving waarschijnlijk waarde vertegenwoordigd voor de initiatiefnemers, heb je een grotere kans dat zij betalen dan bij individuele gebruikers.
Over verdienmodel: géén advertenties. Als je aandacht te koop zet, lijdt de betrouwbaarheid van aanbevelingen daar per definitie onder. Ook kan er systeemrot ontstaan. Denk aan alle content farms die het internet vervuilen omdat je er via SEO geld mee kunt verdienen.
Belangrijke features:
- Gebruikers kunnen binnen hun community zelf categorieën beginnen en daarbinnen aanbevelingen delen.
- Een reputatiesysteem. Om de betrouwbaarheid te vergroten en de incentive voor gebruikers om er tijd in te steken. Eventueel te koppelen aan een token-systeem voor beloning.
- Discussie-omgeving per aanbeveling/ gedeeld item. Voor de levendigheid van de community en voor extra input voor….
- .. een chatbot als zoekfunctie. Als je iets nodig hebt binnen de community, vraag je dat aan een taalmodel. Dat geeft in natuurlijke taal antwoord.
Inhoudelijk voordeel chatbot: minder gedoe met taxonomie
Dat taalmodel is fijn voor de gebruiksvriendelijkheid. Het lost ook een inhoudelijk kwaliteitsprobleem op: dat van ingewikkelde en abstract-aandoende taxonomieën.
Elke curatieservice heeft het als uitdaging: hoe organiseer je de data? Door taalmodellen hoef je bijvoorbeeld niet meer met van die generieke plus/min-systemen te werken als bij bijvoorbeeld Bol.com-recensies:
Het zorgt voor veel waardevollere aanbevelingen als een gebruiker precieze en natuurlijk taal kan gebruiken, in plaats van de belemmerende mal van een syntax. Het is ook veel leuker om zo te schrijven. Gebruikers kunnen gewoon met elkaar discussieren. Het taalmodel haalt er vervolgens de essentie wel uit.
Dit is echt een gamechanger ten opzichte van 2012 (of een half jaar geleden, haha).
Aanhaken op een bestaande community
Je zou het product moeten ontwikkelen met een actieve community. Daardoor leer je sneller wat de behoeftes zijn. Bij succes kunnen tevreden community-leden vervolgens het platform promoten in andere communities waar ze actief zijn.
Nog beter is het om een type community als model te nemen, zodat het platform daarna kan groeien binnen een bepaalde niche (zoals Facebook in de prehistorie meeliftte op universiteiten). Zeg: podcastcommunities.
Alexander en ik zouden dit platform bijvoorbeeld kunnen bouwen met de community rond onze podcast POM.
- Ik vind dat we als mensen te veel bezig zijn met wat nieuw is in plaats van tijdloos. Voorbeelden:
-
“Het ‘organiseren van de informatie van de wereld’ is de missie van een bedrijf dat bijna twee biljoen dollar waard is. Toch blijft het internet slecht georganiseerd”, constateert Sari Azout.
Azout heeft in 2021 een sterk analytisch stuk geschreven over de staat van online informatie-organisatie. Ik noem het jaartal erbij, want toen hadden we de taalmodelrevolutie van ChatGPT and the likes nog niet door.
Los daarvan raakt ze aan essentiële uitdagingen in online curatie.
Google heeft grofweg drie gebreken:
- Ruis door advertenties en andere commercie-gedreven inhoud
- Het is een generieke zoekmachine die alle mogelijke opdrachten moet kunnen uitvoeren. Daardoor mis het precisie.
- Geen systeem om te filteren op betrouwbaarheid
On-demand in plaats van lineair
Er zijn curatie-alternatieven. Maar die zijn vaak geoptimaliseerd voor actualiteit in plaats van tijdloosheid:
A daily email with the top five Alibaba products feels fun and gimmicky as a side project, but it doesn’t help when you’re trying to find the best crib for your baby. Inevitably, you’ll want a way to search through a curator’s archives.
Zonder advertentiemodel
Dat komt omdat ze liever willen entertainen (want: meer aandacht is meer advertentie-inkomsten) dan jou helpen je doel te behalen:
These entertainment giants offer curation that demands our attention, but they don’t offer curation on-demand. The opportunity is in moving curated content feeds away from their never-ending-now orientation and towards more goal-oriented interfaces. People should be able to find whatever content they want on their terms and not be beholden to when the curator decides to publish.
Gespecialiseerde zoekmachines
Azout pleit voor het ontwikkelen van ‘boutique search engines’. Zoekmachines met één opdracht en een strenge informatieselectie (geen SEO-content-farm-meuk):
Unlike vertical search aggregators, boutique search engines feel less like yellow pages, and more like texting your friends to ask for a recommendation. They have constrained supply, which is the foundation for their biggest moat – trust. Importantly, boutique search engines introduce new business models that don’t rely on advertising.
Het hele stuk van Sari Azout: Re-Organizing the World’s Information: Why we need more Boutique Search Engines (NB: na een bepaald punt verandert het in een pitch voor haar eigen bedrijf. Dat doet niks af aan de analyse van daarvoor).
Kreeg door haar artikel voor het eerst sinds 2012 weer zin om een eigen curatieservice te bouwen.
-
-
Een paar jaar geleden bespraken Alexander en ik in POM de grote hoeveelheid highlights die we maakten via Readwise. We hadden er allebei duizenden en vreesden dat onze persoonlijke archieven te omvangrijk waren om nog makkelijk door te kunnen nemen.
In dat gesprek realiseerden we ons dat AI dit probleem op een dag zou oplossen. Hoe meer info je een algoritme voedt, des te beter de analyses. We maakten niet voor niets zoveel highlights. Een AI zou daar later wel raad mee weten.
Die dag is bijna hier, lees ik in een artikel van Dan Shipper op Every’s Superorganizers.
(meer…) -
De nieuwsbrief Trends.vc van Dru Riley stuurt elke week een rapport rond over een nieuwe marktontwikkeling. Denk aan ‘Self Publishing’, ‘Music NFT’s’ of ‘Influencer Marketing’.
In elk rapport staan de volgende kopjes, de meeste spreken voor zich:
- Why It Matters
- Problem (welk probleem lost de marktontwikkeling voor klanten op)
- Solution
- Players (wat zijn de belangrijkste bedrijven en personen in deze marktontwikkeling?)
- Predictions
- Opportunities (hoe kun je zelf profiteren van of meedoen aan deze trend?)
- Risks (wat zijn gevaren, waar moet je opletten?)
- Key Lessons (wat zijn belangrijke overwegingen en best practices als je aan de slag gaat?)
- Hot Takes (een paar boude uitspraken over de impact van de trend)
- Haters (dit vind ik een heel originele rubriek, hierbij reageren ze op de meest gehoorde kritiek)
- Links
- Related Reports (om nog dieper het konijnenhol van Trends.vc in te gaan)
De nieuwsbrief is zeer bondig geschreven. Je kunt zien dat ze uren in redactiewerk hebben zetten en je hoeft er als lezer geen minuut te veel aan te spenderen. Dat leest heel prettig.
(meer…) -
De vete tussen Twitter en Elon Musk brengt in ieder geval één positief iets voort: transparantie over hoe het erin de wereld de tech-wereld aan toegaat.
In juli las de aanklacht van Twitter tegen Musk al als een waargebeurde thriller (mijn notities vind je hier), nu heeft Elon Musk zijn privéberichten over de zaak moeten delen.
Dit viel me op:
(meer…)
