Afgelopen week las ik Discipline is Destiny (Discipline is het doel) van Ryan Holiday.
Zoals altijd destilleert Holiday levenslessen uit geschiedenisboeken en rijgt die in puntige essays aan elkaar.
Ik bewonder de consistentie in zijn oeuvre en zijn hoge productiviteit. Een gedeelte van mijn carrière modelleer ik naar die van hem.
Discipline is Destiny leest als een ronkende aanmoediging om je best te blijven te doen in het leven.
Holiday bespreekt de grootse levensverhalen van Koningin Elizabeth II, de ijzersterke honkballer Lou Gehrig en Romeinse keizers en vertaalt deze naar het leven van alle dag.
Dat doet hij doodernstig en streng. Totaal niet in lijn met de meeste zelfhulp van tegenwoordig (’het is oké, laat het gaan’).
En weet je, ik vond het eigenlijk wel prettig. Als ik afgelopen week ergens geen zin in had – of het nu om schrijven of iets banaals als de was ging – hoorde ik Holiday’s stem in m’n hoofd: ‘discipline!’.
Want uiteindelijk leidt discipline tot vrijheid
Door het hobbeltje van luiheid over te stappen, kom je toe aan betekenisvolle activiteiten die je voldoening geven. Samen koken in plaats van afhalen. Gesprekken voeren in plaats van Netflixen. Schrijven in plaats van scrollen.
Zo zet Holiday de levens van de gulzige Britse King George en de gedisciplineerde Amerikaanse president Theodore Roosevelt tegenover elkaar en stelt vervolgens deze retorische vraag:
Who do you think felt better when they woke up in the morning? The lazy King George, whose life was all about pleasure? Or the occasionally sore Theodore Roosevelt, who chose the “strenuous life”—playing tennis or taking cold swims in Rock Creek or the Potomac?
Ryan Holiday – Discipline is Destiny
Ik las het boek digitaal maar overweeg een papieren versie aan te schaffen. Die leg ik dan op mijn bureau om die vermanende stem actief te houden.
Een paar vragen die ik mezelf stel na het lezen van dit boek plus mijn voorzichtige eerste antwoorden:
Welke vaardigheid wil je dagelijks gedisciplineerd verder aanscherpen?
Schrijven over inzichten die ik heb opgedaan
Hoe kun je je leven zo inrichten dat je dagelijks aan die vaardigheid kan werken?
Net als Holiday goede schrijfformats neerzetten die me dwingen tot een hoge productie. Bij hem zijn dat zijn maandelijkse Reading List, de Daily Stoic en de Daily Dad.
Wat is je ‘main thing’ in je werk dat je ten alle tijden dient te beschermen tegen afleiding?
Ik denk het maken van tijdloze media die mensen verder helpen in hun leven of werk. Of dat nu levenslessen uit Jonge Jaren zijn, of media-analyses uit POM of inzichten over intentioneel leven.
Wat stel ik uit?
Naar aanleiding hiervan:
“I ceaselessly chant the refrain,” Montaigne said, “anything you can do another day can be done now.” “He who postpones the hour of living right,” Horace wrote, “is like the rustic who waits for the river to run out before he crosses.”
Ben ik gestopt met Engelstalig publiceren om dat ik verloren heb met The Correspondent? Of ga ik weer een poging wagen?
Naar aanleiding van dit citaat:
Losing is not always up to us . . . but being a loser is. Being a quitter is. Saying, “Ah, what the hell, does it even matter?” That’s on us. Throwing in the towel on a fight we’ve clearly lost is one thing, throwing in the towel on fighting, on your standards, from that point forward? Now you’ve been more than beaten, you’ve been defeated.
Waarmee probeer ik mezelf af te leiden en waarvan?
Naar aanleiding van deze knaller van een tegeltje:
Seek yourself, not distraction.
Dat deed me ook denken aan Oliver Burkemans Four Thousand Weeks. In dat boek beschrijft hij dat ervaren van verveling een uitnodiging kan zijn om verder in te zoomen op het moment. Waarom verveel je je? Wat zegt dat over je leven? Waar ben je bang voor:
The way to find peaceful absorption in a difficult project, or a boring Sunday afternoon, isn’t to chase feelings of peace or absorption, but to acknowledge the inevitability of discomfort, and to turn more of your attention to the reality of your situation than to railing against it.
Oliver Burkeman – Four Thousand Weeks
Hoe kun je minder nadenken over het bereiken van de financiële heilige graal?
No amount of money is ever going to truly free you. But being less dependent, caring less about money? That will free you right now.
Ryan Holiday – Discipline is Destiny
Er komt geen punt dat je genoeg geld hebt. Dus stop met ernaar streven.
Waarom durf je niet voluit te gaan?
Why are you holding back? Why are you half-assing this? Why are you so afraid to try? Why don’t you think this matters? What could you be capable of if you really committed? If you’re not giving your best, why are you doing it at all?
Ryan Holiday – Discipline is Destiny
Bij sommige projecten merk ik schroom op bij mezelf. Zoals mijn Notion-templates. Dan ben ik bang om als te commercieel gezien te worden. Discipline is Destiny herinnerde er me aan die confrontatie gewoon aan te gaan. Je kunt toch niet controleren hoe anderen over je denken.
Hoe kan ik waardevol zijn voor anderen?
Deze aanmoediging:
This is what you find when you study the true masters of any profession. They don’t care much about winning, about money, about fame, about most of the things that have come their way as a result of their success. Their journey has always been toward something bigger. They aren’t running a race against the competition. They are in a battle with themselves. Self-discipline has never been about punishment or deprivation. It is about becoming the best, the best that you are capable of becoming.
Ryan Holiday – Discipline is Destiny
Deed me denken aan deze anekdote van Jim ‘Good to Great’ Collins, die op audiëntie ging bij Peter Drucker:
I was on the cusp of leaving my faculty spot at Stanford, betting on a self-created path, and I was scared. “It seems to me you spend a lot of time worrying how you will survive,” said Peter. “You will probably survive.” He continued, “And you seem to spend a lot of energy on the question of how to be successful. But that is the wrong question.” He paused, then like the Zen master thwacking the table with a bamboo stick: “The question is: how to be useful!” A great teacher can change your life in thirty seconds.
Jim Collins – TEN LESSONS I LEARNED FROM PETER DRUCKER
Denk niet: hoe kan ik succesvol zijn? Denk: hoe kan ik waardevol zijn?
Tenslotte: moet je niet eens naar bed?
Meanwhile, we’re at home, burned out after a long day. We made dinner. We exercised. We put the kids to bed. We caught up on email. We’re so exhausted it feels like all we can do is just veg out on the couch . . . when in fact, we need one final push of discipline: picking ourselves up and walking to the bedroom and passing out.
Ryan Holiday – Discipline is Destiny
Lees vooral het hele boek: Discipline is Destiny van Ryan Holiday. Ook in het Nederlands vertaald.