Oudjaarsdag! Dus ik dacht: ik schrijf drie goede voornemens voor de media op.
1. We maken dingen waar het publiek graag voor betaalt
The New York Times en The Washington Post hebben twee dingen gemeen: ze zien hun advertentie-inkomsten dalen en hun abonnementen-omzet stijgen. Of die stijgende lezersomzet de dalende advertentieomzet kan compenseren? Vast nog niet, maar het is wel een groeimarkt. The way to go.
Kijk maar naar de muziek- en filmwereld, waar ze er allang achter zijn.
The Washington Post van Amazon-baas Jeff Bezos zag in 2016 haar aantal abonnee’s met 75 procent toenemen. De strategie: het bereik enorm vergroten via samenwerkingen met lokale kranten en ‘all in’ op Instant Articles. Die nieuwe lezers moeten vervolgens verleid worden tot de aanschaf van een goedkoop abonnement. Een jaartje Post kost slechts 36 dollar. Daar krijg je krap twee maanden NRC voor. Of een half jaar De Correspondent.
En daardoor kan The Post haar personeelsbestand nu met 8 procent uitbreiden (60 banen).
Het potentiële publiek van die krant is natuurlijk heel groot, en daarom werkt het. Maar we kunnen er in NL wel van leren. Maak dingen die mensen écht helpen, en waar ze dus geld voor over hebben. Of dat nou hele goede verslaggeving is, of handige tools (op basis van een uniek krantenarchief), dat maakt niet uit: maar maak duidelijk hoe je waarde toe gaat voegen aan het leven van je lezer/ kijker/ luisteraar.
2. We doen er *alles* aan om het vertrouwen van het publiek terug te winnen
Het percentage Nederlanders en Amerikanen dat de pers vertrouwt, is rond de 32 procent. (Bronnen: CBS & Gallup)
Nederlanders hebben bankiers hoger zitten dan de pers, Amerikanen makelaars.
Ouch.
Ondertussen wordt het publiek doodgegooid met PR, spam en propaganda. Wie zou ze moeten vertellen wat er waar is en wat niet?
Juist. Wij.
Maar waarom zou het publiek ons nog geloven? Als het alleen maar lijkt dat wij er op uit zijn hun aandacht te winnen met clickbait en oppervlakkig non-nieuws? (Zodat we vervolgens geld kunnen verdienen aan hun aandacht).
Daarom moeten we er in 2017 alles aan doen om dat vertrouwen terug te winnen. In dit gelinkte artikel van First Draft News vind je zes hele goede tips om mee te beginnen. En zelf deel ik er drie op Nieman Lab.
3. We experimenteren meer (en publiekelijk)
Door deze nieuwsbrief nodigen vakcollega’s me vaak uit om een lezing te komen geven.
Vaak volgt er daarna een brainstorm waarbij Hele Grote Plannen worden gesmeed. Van die plannen waarvan je weet dat eer ze door het bestuur en langs een extern webbureau zijn gehaald, je twee jaar verder bent en ze weer gedateerd zijn.
Dan zeg ik vervolgens: laten we klein beginnen. Laten we experimenten uitvoeren, checken wat werkt, en daar op voortborduren.
Laatst sprak ik bij een omroep over podcasts. De persoon die me introduceerde zei: we discussiëren hier al jaren over of we nu wel of niet in podcasts vertrouwen.
Waarop ik zei: is het niet handiger om er gewoon eentje te maken en zien wat er gebeurt?
Ik wil hier niet de wijsneus uithangen. Ik weet dat het lastig om kleine dingen binnen grote bedrijven te lanceren en dat iedereen er zich mee wil bemoeien.
Maar dat is geen reden om het niet te blijven proberen.
Want met een developmentsnelheid van drie jaar ga je het niet winnen.
Kijk bijvoorbeeld eens naar de vlogs van Rick Pastoor, de ‘head of product’ van Blendle om mee te krijgen hoe ze daar continu dingetjes uitproberen en hun bevindingen testen.
Voorbeeld uit eigen huis: bij De Correspondent dachten we, die nieuwsbrieven van ons moeten persoonlijker én we willen graag dat journalisten goed inzicht in hun werk kunnen geven. Dus laten we eens kijken of persoonlijke nieuwsbrieven voor ons werken. In de zomer van 2015 begonnen we er met een paar. Gewoon houtje-touwtje via Mailchimp en met een paar linkjes onder artikelen.
Nu, anderhalf jaar later, schrijven correspondenten als Thalia Verkade, Jelmer Mommers en Sanne Blauw zeer boeiende en goed gelezen nieuwsbrieven. Daarom lanceren we binnenkort een nieuwe email-architectuur aan de achterkant en een mooi design aan de voorkant.
Op dezelfde manier hebben we twee podcast-shows gelanceerd.
Het kan bij ons ook nog sneller hoor, maar ik geloof echt dat de beste ideeën online voortkomen uit experimenten. En niet uit plannen van vijftien kantjes.
Sorry, veel tekst. Tijd voor oliebollen en champagne!
