Dit is mijn nieuwe werkmotto

Hi, ik ben Ernst-Jan Pfauth, mede-oprichter van De Correspondent en POM. Elke maand deel ik een algoritmevrij lijstje aanbevelingen met alles waar ik blij van word, zoals boeken- en cultuurtips en inzichten over intentioneel leven. Welkom aan 769 nieuwe abonnees! Ben je nog geen lid? Geef je hier op.

📗 Voor we beginnen: *morgen* verschijnt mijn boek Intentioneel leven, 7 simpele gewoontes voor meer focus en geluk. Dit is je laatste kans om voor te bestellen, dan ontvang je het e-boek en een exclusieve uitnodiging voor het online event er gratis bij. Bekijk en bestel het boek hier 🫶

Oké, daar gaan we. Dit zijn mijn tips van deze maand:

1. Evenings and Weekends is een prachtige roman van Oisin McKenna. Vier Londense millennials staan voor een grote beslissing. Maggie en Ed verwachten een kindje. Hun beste vrienden zijn twee broers. Ed heeft een geheim seksueel verleden met een van hen. Een hittegolf en een gestrande walvis in de Thames vormen de dreigende achtergrond. Mooie observatie: “On every beautiful day, people feel compelled to look out their window and say, ‘It’s very worrying, isn’t it?’ as if it were tasteless to comment on the warm sun and blue sky without remarking on the mass extinction of humans and whales within the same breath.”

2. De HBO-serie Industry is afgelopen. Drie seizoenen lang volgde je het leven van jonge bankiers in de Londense City. De serie kreeg veel lof voor de gewapende vrouwelijkheid van twee hoofdpersonen. Daarnaast, merkt Joost de Vries op in een heerlijk essay, komt ook het moderne mannelijke leed prachtig in beeld.

3. Ik vibe-te nog even na met de soundtrack van Industry. Een behoorlijk eclectische bende, maar met schitterende nummers die ik was vergeten. Zoals The Last Goodbye van The Kills en deze smerig lekkere Elvis-cover van The Pet Shop Boys.

4. Toch liet één serie me nog meer voelen afgelopen maand: de Netflix-miniserie One Day. Door deze verfilming van David Nicholls’ roman wilde ik iedereen die me lief is lang vasthouden. Prachtig liefdesverhaal tussen nerd Emma en corpsbal Dexter met ditto nineties soundtrack. Wat een geweldige acteur is Ambika Mod.

5. Dit inspirerende artikel van RTV Noord laat zien wat er gebeurt als ambtenaren achter hun computer vandaan komen en burgers opzoeken om te zien hoe ze kunnen helpen: “Honderden werkloze Pekelders zijn uit de bijstand en hebben een baan. Dat heeft de gemeente Pekela voor elkaar gekregen door persoonlijke huisbezoeken en in enkele gevallen door het weggeven van een gratis fiets of scooter. De gemeente bespaarde door de nieuwe werkwijze in de afgelopen drie jaar al 2,5 miljoen euro. ‘Maar het is juist winst voor de inwoners’, zegt wethouder Ellen van Klaveren, ‘die zie je opbloeien omdat ze er weer toe doen.’ Hopelijk gaan er meer gemeentes op deze manier aan de slag.

6. Iedereen heeft er wel één: een innerlijke criticus die zegt dat je ergens niet goed genoeg voor bent. Als je dat maar vaak genoeg hoort, ga je vanzelf met minder lef en onbevangenheid het leven tegemoet. Zo zonde! Zeker als je bedenkt dat een innerlijke criticus je juist kan helpen. Dat leerde ik tijdens een gesprek met schrijver Francine Oomen, bekend van de ‘Hoe overleef ik’-reeks. Zij vertelde me hoe je een innerlijke criticus voor je kan laten werken.

7. Francis Ford Coppola laat zien hoe je risico kunt nemen.De 85-jarige Godfather-regisseur verkocht een deel van zijn succesvolle wijngaard om zijn magnum opus Megalopolis te maken. Hij kocht zelfs een hotel, zodat zijn cast en crew zich daar konden focussen. Hieronder alvast een citaat uit deze fascinerende analyse over het imperium van Coppola:

8. De laatste tijd luister ik naar de interviewpodcast van de 23-jarige Dwarkesh Patel. Hij voert urenlange gesprekken met de belangrijkste AI-wetenschappers en -ondernemers en types als Mark Zuckerberg en Tony Blair. Hoe krijgt zo’n jonge kerel zo’n line-up voor elkaar? Simpel, zegt Patel, die op negenjarige leeftijd vanuit India in de VS terechtkwam, ‘door me minstens een week lang fulltime in te lezen’. Wie zich uitstekend voorbereidt, is al snel concurrerend in de overvolle podcastmarkt. En daar zitten natuurlijk lessen in voor alle markten.

9. Over interviewers gesproken. Ik was te gast bij Gijs Groenteman om over mijn nieuwe boek te praten. Na afloop zei ik hoe knap ik het vond dat Gijs zo’n gesprek volledig improviseert. Waarop hij de volgende interviewles met me deelde: zorg dat je interviewstijl voortkomt uit je persoonlijkheid. Ik moet dus niet Gijs na gaan doen, maar juist bij mijn eigen stijl blijven (als ik interview, vraag ik mensen graag naar wat ze geleerd hebben en bereid me minutieus voor). Die gaat mee in deze database van interviewlessen.

10. Hoopgevend nieuws: in Noorwegen gaat de minimumleeftijd voor sociale media omhoog naar 15 jaar. Wat me opviel in de berichtgeving is dat de Noorse premier echt stelling durft te nemen tegen de techplatforms. Hij wil ‘de kwetsbare, jonge hersenen van kinderen beschermen tegen de krachtige algoritmes’. Vorige maand lekte uit dat TikTok bewust inspeelt op de kwetsbaarheid van kids (van Meta wisten we dat al).

11. Poeh, ik las de beroemde roman The Famished Road van de Nigeriaanse auteur Ben Okri en verkeerde wekenlang in een soort spirituele trip. Het boek gaat over Azaro, een jochie dat opgroeit in een ghetto ergens op het Afrikaanse continent. Hij verkeert zowel in de mensenwereld als de wereld van de geesten. Als lezer ben je telkens gedesoriënteerd en ik heb nog nooit iets gelezen wat hier op lijkt. Geen makkelijke kost, dit boek dat in 1991 de Booker-prijs won, maar het kan je betoveren.

12. Dit tegeltje van de Amerikaanse grondlegger Benjamin Franklin kende ik nog niet, maar het zou zomaar het motto voor m’n werkende leven kunnen zijn:

“Schrijf dingen die het waard zijn om te lezen, of doe dingen die het waard zijn om over te schrijven.”

13. Doortje Smithuijsen schrijft een van de spannendste Substacks die ik volg, maar achter de betaalmuur (daardoor kan ze ook zo vrij schrijven en filmen, is het idee). Maar nu heeft Doortje een gratis aflevering gepubliceerd over ‘de oneindige popculturele loop waar de millennial zich in bevindt’. Leestip! Doortje en ik presenteren op 27 november samen een nieuw interviewprogramma live in de Rode Hoed. Jij kan daar bij zijn!

14. Hoe inspirerend: elke keer als Tommy Wieringa een boek af heeft, print hij het manuscript uit en tikt het hele document over. Bij zijn laatste roman Nirwana kostte hem dit zes weken werk. “Er zitten in een hoofdstuk of een alinea altijd slechte woorden”, vertelde hij me, “Die verbergen zich listig tussen de betere zinnen. Daarom schrijf ik elk boek nog één keer helemaal over. Om elke zin nog even te beproeven op zijn geldigheid.” Bij Nirwana had Tommy een manuscript van 142.000 woorden. Na het hertikken had hij 132.000 woorden over. Tommy: “Dat betekent dat er 10.000 woorden in stonden die geen belang hadden in dat boek. Volgens mij merk je dat als lezer.”

15. Tegen het randje van kitsch maar toch zo verleidelijk: met mijn gezin luister ik tijdens autoritjes vaak naar de New Yorkse brass band Lucky Chops. Probeer het nummer Mo’Momo of, hieronder, Kyle n’ Paul. Elke keer FEEST:

Als je dit interessant vond, vergeet dan niet vandaag mijn boek Intentioneel leven voor te bestellen. Als je het vóór morgen doet, ontvang je alle pre-order-extra’s zoals het gratis e-boek, welkomstvideo en exclusieve uitnodiging tot een online Q&A.

Bestel je vóór morgen minimaal vijftig exemplaren? Dan kom ik gratis een lezing geven bij je bedrijf of organisatie.