Denkdividend van de maker van Seinfeld en Curb Your Enthusiasm

Iedereen heeft wel klassieke televisieserie gemist. Voor mij was dat tot voor kort Curb Your Enthusiasm van Larry David.

Als ik tegen vrienden begin over deze sitcom, krijgen ze een verliefde blik in hun ogen en halen ze herinneringen op aan deze jeugdliefde uit 2000.

Ik vind het extra bijzonder dat Curb Your Enthusiasm aan mij voorbij is gegaan omdat ik alle afleveringen van Seinfeld, die andere sitcom van Larry David, minstens twee keer gezien heb.

Maar goed, het bingen op HBO Max heeft inmiddels aangevangen. All will be right.

Ik vond die eerste paar afleveringen al zó goed, dat ik artikelen over Larry David ging opzoeken.

Ik stuitte onder andere op een heerlijk New Yorker-profiel uit 2004.

Daarin vertellen David en zijn collega’s over zijn notitieboekje:

Like many comedians, Larry David carries a pocket notebook for writing down ideas. “You’re in a parking garage, and Larry’s wallet is empty—he forgot to ask his assistant to go to the cash machine,” Weide, who directs several episodes a year, says. “So he says, ‘Shit, I have no money for the valet—could you give me a few bucks?’ So you find yourself giving money to Larry David, who has a few bucks. And then out comes the little notebook.”

“What would I have done if he hadn’t been there?” David said. “That could have been funny.”

In het boekje noteert David alle komische situaties die hij in het dagelijks leven tegenkomt:

The notebook is a ratty brown thing that looks as if it might have cost forty-nine cents at a stationery store. Its pages are covered with David’s illegible scrawl. “Somebody commits suicide after arguing with wife over a ‘Seinfeld’ episode,” reads one entry. “[A comedy notable] asks me to go out to dinner,” another begins. “Me and Weide meet him and [the notable’s wife].”

Even later gaat het over Larry Davids ‘denkdividend‘: zijn notities groeien uit tot volwaardige verhaallijnen.

[David] leafed through the notebook. “Most of the ideas stink,” he said. “But you’d be surprised. See, a lot of these I’ll use, not as a big story but like a little piece of filler. And then all of a sudden it somehow leads into something.”

When the time comes to begin writing the new season, David scans his notebook for possibilities. “He’ll go through the notebook and find three or four stories and extrapolate them to worst-case,” Weide says. “He starts to weave them together.

Lees vooral het hele profiel als je van Davids sitcoms houdt.

Ik vind het bijvoorbeeld opvallend hoe hij tijdens de opnames zoveel mogelijk improvisatie wil zien, en vervolgens twee weken over de edit van één aflevering doet. Knap hoe David zo creatieve vrijheid combineert met creatieve discipline.

Ken jij mooie voorbeelden van denkdividend? Laat het vooral weten in de reacties hieronder.