a pencil and watercolor painting, a female runner seen from the back, on a road, there's fog all around, sunrise, it all looks very motivational, green accents, --ar 16:9 --v 5.1

Een nieuwsbrief over discipline

Elke maand verstuur ik een nieuwsbrief over intentioneel leven en media, propvol inzichten en aanbevelingen. Ben je nog geen lid? Geef je hier op.

1. Pineapple Street van Jenny Jackson is de ideale post-Succession-roman. Drie millennialkinderen uit een New Yorkse-vastgoeddynastie worstelen met hun rijkdom. In een decor van keurige tennisclubs, strandhuizen, privéscholen, banken en majestueuze brownstones volg je hoe ze met zichzelf in het reine proberen te komen. Vol heerlijke Successionesque cringe momenten en inzichten over oud geld

2. We blijven even in New York met twee artikeltips uit het lokale literatuurblaadje. De ghostwriter van Prince Harry, Nike-oprichter Phil Knight en Andrew Agassi onthult hoe miserabel ghostwriters behandeld worden en hoe vaak succesvolle subjecten afhaken: “Iedereen zegt dat ze een rauw boek willen, totdat ze erachter komen hoe rauw echt voelt.” Met open mond gelezen

3. Tip nummer twee uit The New Yorker: een minstens zo onthullend stuk over de industrie van privéconcerten. Beyoncé op je bruiloft, Drake op je Bar Mitswa en de Rolling Stones op je bedrijfsfeestje: privé-optredens worden zes keer vaker geboekt dan aan het begin van deze eeuw. De journalist volgt Flo Rida tijdens meerdere optredens, geeft context door tientallen bronnen uit de muziekwereld op te voeren en komt met hilarische historische vergelijkingen: ‘‘zo was het voor Mozart om privéconcerten te geven voor de aartsbisschop van Salzburg’. Conclusie: we zijn post-sell-out. 

4. Smullen van synthetische beelden: in welke fictieve slaapkamerbibliotheek wil jij wonen?

Klik door om meer fictieve slaapkamerbibliotheken te zien

5. En wie had ooit gedacht dat QR-codes zo mooi zouden worden?

Werkt echt, probeer maar.

6. Houd je de ontwikkelingen rond kunstmatige intelligentie niet meer bij? Luister dan naar de wekelijkse podcast die mijn goede vriend Alexander Klöpping is begonnen met originele techdenker Wietse Hage. Dankzij POKI maak je sowieso de slimste opmerkingen als het in de koffiehoek weer over AI gaat. 

7. Nooit je helden ontmoeten? Oeps. Tijdens het Amsterdam Business Forum op 29 september mag ik op het hoofdpodium één-op-één The Four Hour Work Week-auteur Tim Ferriss interviewen. Daarna leggen Alexander en ik Ferriss in een kleinere zaal vragen van POM-luisteraars voor. Je kan erbij zijn. Het is een zakelijk evenement, dus de kaartjes zijn aan de prijs (maar vaak te declareren bij HR). Meer informatie.

8. In dit recente interview laat Ferriss trouwens prachtig zien hoe minutieus hij te werk gaat als podcaster. Let vooral op bij de stukken waarin hij vertelt over zijn ballotage voor gasten en adverteerders. Zulk aandacht voor detail en het opzetten van zichzelf versterkende systemen is precies hetgeen wat ik zo inspirerend aan hem vind.

9. Growth in Reverse is een hele leuke nieuwsbrief: Chenell Basilio maakt grondige analyses van hoe succesvolle creators hun online publiek opbouwden. Ze omschrijft bijvoorbeeld precies wat er ten grondslag ligt aan het succes van Miss Excel. Ook vertelt ze hoe je de strategieën en tips kunt gebruiken voor je eigen online platform.

10. Het nieuwe seizoen van Jonge Jaren is begonnen! Ik trap af met Akwasi. Hij is artiest, performer, directeur, platenbaas, workshopmaster, acteur, presentator, gespreksleider, scenarist, stemacteur, dichter, schrijver en omroepbaas bij Omroep Zwart. Dat riep bij mij de vraag op: hoe zorgt hij voor focus?

11. Ik vond het antwoord van Akwasi heel mooi: hij vertelt onder andere dat alles voor hem begint met schrijven: “Focus begint met pen en papier, man. Als het niet geschreven is, als het niet uit mijn hart komt, als het geen geesteskind is, met mijn ziel, dan heeft dat geen focus.” Goede vraag om jezelf te stellen: wat verbindt jouw werk, interesses en projecten met elkaar?

12. Over schrijven gesproken: ik las de autobiografie van neuroloog Oliver Sacks. In zijn wereldberoemde boeken maakte hij complexe medische problemen begrijpelijk voor een groot publiek. Dankzij hem hebben miljoenen mensen een beter begrip van aandoeningen als Gilles de la Tourette, migraine en Parkinson. Sacks had er achttien boeken voor nodig om dat te bereiken. 

13. Ik wil twee observaties met je delen. Ten eerste bewaakte Sacks zijn schrijftijd door een briefje boven zijn bureau te hangen met daarop heel groot de tekst ‘NO!’. Zo herinnerde hij zichzelf eraan uitnodigingen af te slaan. Het inspireerde me tot het schrijven van dit artikel: Hang overal briefjes op als reclame voor een goed leven.

14. Ten tweede spat het schrijfplezier van Sacks boek af. De man pende duizenden notitieboekjes vol. Moet je deze foto zien, genomen voor Amsterdam-Centraal in de jaren tachtig. Alles uit je handen laten vallen om iets op te schrijven. Wat een heerlijke gulzige levenshouding.

Oliver Sacks voor Amsterdam-Centraal in de jaren tachtig

15. Ik heb af en toe moeite met tot rust komen. De laatste tijd lukt me dat door in een notitieboekje in gesprek met mezelf te gaan. Op een terras, in een pretpark met de kinderen of even tijdens een pitstop. Ik schrijf op wat ik denk, leg ideeën vast en stel mezelf vragen. Deze activiteit voelt inherent waardevol en nuttig (de workaholic in mij is dan blij) maar ik ervaar het wel als ontspannend. 

16. Mijn favoriete notitieboek: de zwarte Leuchtturm1917 A5 met blanco pagina’s (schetst fijner). Met een inhoudsopgave voorin. 

17. In de serie heerlijke-Instagram-comedians: Jonathan Bynoe stelt zich voor hoe het er tijdens beroemde opnamesessies aan toeging. Kijk wat DJ Jazzy Jeff flikte tijdens het opnemen van Gettin Jiggy With It van Will Smith en de verbazing van Bill Withers band over het uithoudingsvermogen van hun zanger. Hardop lachen.

18. Museumtip: ik bezocht een mooie tentoonstelling over de invloed van werkkleding op hedendaagse mode. Tot 10 september te zien in Het Nieuwe Instituut in Rotterdam.

19. Christina Caron van The New York Times schrijft het maar weer eens op: dankbaarheid beoefenen is de beste manier om jezelf aan de mooie dingen in het leven te herinneren. Ook in moeilijke tijden. Daarom schrijf ik vrijwel elke avond in mijn Dankboek. Als ik merk dat ik een tijdje ontevreden ben, realiseer ik me dat ik mijn dankbaarheidsgewoonte heb verwaarloosd. 

20. Meestgehoorde vraag van mensen die het Dankboek gebruiken: wat moet ik doen als ik in herhaling val? Mijn eerste advies: probeer specifieker te omschrijven waar je dankbaar voor bent. Niets is te klein. Daarnaast kwam ik op Twitter deze drie mooie vragen tegen die kunnen helpen:

  • Wat heb ik vandaag waar mijn tienjarige-ik van zou dromen?
  • Wat heb ik vandaag waar mijn 85-jarige-ik van zou dromen? (tel er 15 jaar bij op als je deze gezegende leeftijd al bereikt hebt)
  • Wat heb ik vandaag waar ik van zou dromen als ik ziek of geblesseerd ben? (ervan uitgaande dat je het geluk hebt gezond te zijn)

21. Mooi stuk over een groot misverstand van deze tijd: onze kinderen naar school sturen is niet genoeg voor het ontwikkelen van hun toekomstige handelingsbekwaamheid. Als je tienerkind betekenisvol werk ontdekt – in de vorm van een project of bijbaantje – moedig hen dan vooral aan. Ben mijn ouders nog steeds dankbaar dat ze me hielpen bij het mini-uitgeverijtje dat ik als vijftienjarige had (‘zo stuur je een factuur naar een adverteerder, jongen’).  

22. Bijna trapte ik in een gelikte Instagram-advertentie en kocht ik een schrijfgadget die ik eigenlijk niet nodig had. Gelukkig realiseerde ik me dat je discipline uit jezelf haalt, en niet uit je tools. Daarom de wijze les: of je nu schrijver bent of op de Zuidas werkt: verlies je niet in overoptimalisatie

23. Ik las Discipline is het doel van Ryan Holiday. Zoals altijd destilleert hij levenslessen uit geschiedenisboeken en rijgt die in puntige essays aan elkaar. Het boek is een ronkende aanmoediging om je best te blijven te doen in het leven, maar ook doodernstig en streng. Totaal niet in lijn met de meeste zelfhulp van tegenwoordig (’het is oké, laat het gaan’). Eigenlijk vond ik het wel verfrissend. Als ik afgelopen weken ergens geen zin in had – of het nu om schrijven of iets banaals als de was ging – hoorde ik Holiday’s stem in m’n hoofd: ‘discipline!’.

24. Tijdens de voorbereiding van een Jonge Jaren-interview met Lucky Fonz III (over twee weken online) herontdekte ik deze opbeurende track van Fresku en Winne uit 2010: Nieuwe Dag.

“‘T is kwart voor 7, ik ben wakker voor de wekker gaat. Werk aan de winkel aan het schrijven als jij verder slaapt.”

Goed nummer om deze editie over discipline mee af te sluiten: